Déjà vu
Soms krijg je zomaar in het heden
een stukje van weleer te zien.
Iets wat je lief was ooit, misschien
of wat je liever had vermeden.
De tijd lijkt omgekeerd vergleden.
Al duurt het maar een tel of tien,
het eens geziene weer te zien,
is als herdoen wat wij al deden.
Of is wat toen zich openbaarde
niets meer dan slechts de tirannie,
de drang om wat we nooit ontwaarden
tòch te begroeten als vergaarde
herinnering of nostalgie –
een stil verlangen dat ontaardde?
Zie ook: http://www.parkinsjordaans.nl
Schrijver: Paul Jordaans, 16 april 2012
Geplaatst in de categorie: tijd