Verloren vader
Ik droomde van u vannacht dat
toen u er nog was, het kind
zo klein, dat naar u keek uw
bescherming en vertrouwen zocht.
Het was helaas het tegendeel...
Geen arm of hand die mij beschutte
geen schouder om te rusten maar wel
de slaande deur, uw scherpe stem.
Wat bleef is het verdriet om 't gemis
van uw genegenheid , de kille sfeer.
De ontkenning van mijn kleine zijn
in een leven dat geen leven was maar
slechts een valse parodie daarop.
Geplaatst in de categorie: kinderen