over een vale dinsdagmorgen
hij eet zijn stutte met muzestrontjes
iedere morgen
vertrekt dan naar school
langs zijn gebuur nonkel Juul
héla, ‘dag vriend, een goedemorgen..’
- komt ge van deze namiddag weer
spelen op de biezabijs met uw makkers-
er vliegen rietganzen over de kreek
windvlagen maken het landschap leeg
bietenkoppen steken hoog in de klei
enkele pisblommen maken nog zomer
hij kijkt nog efkes om en zwaait mij toe
iedere morgen
en dan draai ik mij, ruik de zee, blaaiges
dwarrelen voor mijn voeten, ze dringen
mij de berm in waar boerenwormkruid
valer wordt, zich mengt met wondklaver
en esparcette, alsof een schilderij bleef
haar hand wrijvend over dat bonte palet
een taske koffie staat voor mijn handen
de gazet van Antwerpen leest het voor
stilte staat er, goesting in een wandeling
met uw lief, ga gerust eens naar de kust
Geplaatst in de categorie: emoties