over een vale dinsdagmorgen
netgedicht
over de kreek
windvlagen maken het landschap leeg
bietenkoppen steken hoog in de klei
enkele pisblommen maken nog zomer
hij kijkt nog efkes om en zwaait mij toe
iedere morgen
en dan draai ik mij, ruik de zee, blaaiges
dwarrelen voor mijn voeten, ze dringen
mij de berm in waar boerenwormkruid
valer wordt, zich mengt met wondklaver
en esparcette…