Op handen gedragen
het grote zwijgen over mijn bestaan
wordt gaandeweg doorbroken
terwijl men overal was heen gegaan
werd over mij weinig gesproken
ik ben nog steeds geen topmodel
maar mijn kleurrijke buurvrouw
met haar glanzende huid is dat wel
je moet even het hoekje om gaan
dan zie je daar in vol ornaat
een rijk beschilderd topstuk staan
soms glijdt een voorzichtige hand
vluchtig langs mijn gebruinde bast
en bemerkt mijn zachte binnenkant
door een mens weloverwogen beslist
wordt ik ooit nog op handen gedragen
want na de dood ben ik zijn kist
Geplaatst in de categorie: individu