Alle inzendingen over doorbroken

het grote zwijgen over mijn bestaan wordt gaandeweg doorbroken terwijl men overal was heen gegaan werd over mij weinig gesproken ik ben nog steeds geen topmodel maar mijn kleurrijke buurvrouw met haar glanzende huid is dat wel je moet even het hoekje om gaan dan zie je daar in vol ornaat een rijk beschilderd topstuk staan soms glijdt…

Door de muur die doorbroken is…

stil zijn in woord, gedicht in heel mijn wezen laat maar even spreken kan altijd er hoeft niets bewezen stille tijd eindigheid dankbaarheid verloren maar niet kwijt stil blijven niets herschrijven in stilte beginnen dan een paar woorden opgeschreven zinnen genoeg…

Men eist daar oog om oog en tand om tand En houdt zo een geweldsspiraal in stand Die volgens mij ook nooit meer wordt doorbroken. Of roept toch een verstandig iemand: "Stop, Straks zijn de ogen en de tanden op!"…

Grijs doorbroken lijdzaam mededelen zuigt een zwaar verlangen mee te gaan op gezamenlijke vleugels temidden opgenomen wijds en ver ja, te gaan verstilde grauwheid tastbaar verlaten van hun vlucht…

“We hebben heel goed met elkaar gesproken, Het was inhoudelijk en intensief, Maar nee, nog steeds is niets definitief, Nog steeds is de impasse niet doorbroken.” En morgen zie ik Remkes al weer staan, Als alles weer in rook is opgegaan.…

Er vielen actiefolders in de bus Mijn Pinksterdag-gevoel was plots doorbroken De rust leek met de feestdag goed te stroken Die folders strookten heel wat minder dus Zo werd een Pinksterdagdeel dat ik uitzat Getekend door de ALDI en 't Kruidvat…

De mensheid prefereert voorspelbaarheid Wanneer een vast patroon eens wordt doorbroken Wordt zoiets dikwijls níet echt gewaardeerd Men blijft liefst van verrassingen verstoken 't Is beter dat je die vernieuwing mijdt Zo heb je uit ervaring wel geleerd…

Niets meer te zeggen hebben geeft van die dode stiltes nooit doorbroken door een enthousiaste opmerking of lach. Niets meer te zeggen en dus is het oorverdovend stil want er valt niets meer te zeggen!…

Men eist daar oog om oog en tand om tand En houdt zo een geweldsspiraal in stand Die volgens mij ook nooit meer wordt doorbroken. Of roept toch een verstandig iemand: "Stop, Straks zijn de ogen en de tanden op!" Driek van Wissen…

De schaduw doorbroken door een vonk De wereld Zweeft…

Omdat Mohammed voor het zwijgrecht koos Heeft hij heel lang geen enkel woord gesproken, Maar toen hij toch het zwijgen had doorbroken En netjes uit mocht praten, dacht ik boos: Maak van dat recht onmiddellijk een plicht, Dan houdt zo'n man zijn mond tenminste dicht!…

voel in het verdriet, de pijn van langzaam gebroken dromen de eenzaamheid van een hart gesluierd door de nacht waar de avondster ontwaakt haar gloed schenkt aan de doden dwaallichten vervagen in de eenzaamheid het ochtendgrijs haar wensen verhult in nevels nooit doorbroken…

'T is brekend nieuws wat ik zojuist verneem Mark Rutte is in Brussel opgedoken Daar heeft hij net het stilzwijgen doorbroken Dat tweede paspoort is dus géén probleem Zó sta je nog bij Bea op 't bordes Zó gaat je kabinet weer op de fles.…

er viel geen woord maar de stilte was geladen met onuitgesproken daden zonder bewegen zocht lichaamstaal een baan om de confrontatie aan te gaan tot ineens de spanning brak door een onverwachte lach de cirkel was doorbroken hysterie net op tijd geaard misverstanden zijn geen ruzie waard…

Hoe kan ik schemeren met een liefde die zo intens is dat taboes worden doorbroken generalisaties worden voorkomen met een natuur die zo geliefd is dat minderheden worden geaccepteerd hoe kan ik levensgroot mezelf zijn met deze liefde die intensief is in de mystieke lust van het avondwoud door jou die in mijn dromen waakt voor de demonen…

Roerloos, bijna levenloos is het op straat. Dan gaat er een raam open en hoor ik levende muziek. Klanken van een klarinet die mij ten gehore komen. Virtuoos wordt hij bespeeld. Zuivere tonen en alles lijkt te gaan leven. En een dodelijke stilte wordt verbroken.…

in nevelen, zacht omsloten dit verkilde hart nog éénmaal stel ik het open als het breken van de nacht want niets zijn mijn dromen die berusten in het lot hun verwachting gaat verloren in het zoeken naar geluk met op hun weg de beklemming van stille eenzaamheid waar in nevelen doorbroken mijn hart verschijnt…

in nevelen, zacht omsloten dit verkilde hart nog éénmaal stel ik het open als het breken van de nacht want niets zijn mijn dromen die berusten in het lot hun verwachting gaat verloren in het zoeken naar geluk met op hun weg, de beklemming van stille eenzaamheid waar in nevelen doorbroken dit hart verschijnt…

Zonder angst kan een lijder erop vertrouwen dat zijn lijden wordt doorbroken mettertijd. Want diegene die angst heeft voor het lijden dat hij vreest is nog nimmer onder handen van al die beoefenaren in de medische professie geweest.…

in de stilte van dromen fluister ik jouw naam misschien kon jij het horen als het vallen van een traan die in zachtheid is verweven tot een parel van verdriet waar de stilte uit verdwenen toen mijn hart verliet als geschreeuw in de nacht in doorbroken gefluister laat de liefde van die tranen mijn verdriet zijn in het duister…

’t Geluid van de wind door bomen vol met blad De warmte van de zon die neerkomt op het pad De rust en de stilte doorbroken door gefluit Een ontbijtje verrukkelijk met aardbei en beschuit Vanuit m’n eigen tuin zie ik het van dichtbij De zomer is in aantocht, een heerlijk jaargetij…

berust, luister en beef wees volgzaam maar niet vrij stil geen vragen in het antwoord van doorbroken heerschappij waar de zwijgzame velen in alle nederigheid zich hullen in de sluiers hun ontevredenheid en gebroken tegenspraak hen ontneemt te dromen dat wat ooit is geschreven in vraag mag worden gesteld…

de tijd verstrijkt in een muur van stilte doorbroken door een schamel licht waarin wij zoeken tastend, struikelend onze dromen tegemoet verblind in een spoor van jong verlangen waarin troebele beelden zich uiten in helder schijnen en donkerte opglinstert in een weergaloze schittering…

Daar sta ik dan ontbonden van verlangen De eenzaamheid verloren achter de schermen van mijn geheugen Geen barst waar het licht doorheen schijnt Ijzig glas in het azuur verglinstert in de duisternis als een onmetelijk zicht op mijn ziel Doorbroken stemmen staren mij aan en vertellen mijn geschiedenis in een wereld ver van mij vandaan…

Doorbroken door een vogel. Soms zie ik de aarde. Soms zie ik een mens. Dan kijk ik om me heen. En zie vele leven zonder leven. Soms is de dag voorbij en dan…. Weet dat ik leef.…

verdoken in haar wereld laat zij amper dromen toe hoor je enkel nog de stilte in het kloppen van haar hart zoekt een traan naar wegen in de weerspiegeling van hoop dat wat haar ooit ontnomen laat verlangen naar de dood waar het leven is doorbroken tijdloos vergaan die nacht haar kind verloren verwoestte haar bestaan…

Dan is de sleur doorbroken net als óns leven Moeilijke momenten wisselen zich af met heerlijke gedachten ik vraag me steeds weer af, Kies ik voor jou of kies ik voor hem Nog even... dan geef ik mijn stem…

(voor die zwijgende groep mensen) Als als de stilte hier zo groots aanwezig zo groots in stil zijn in pijnlijk zwijgen als die stilte doorbroken zou worden met wat ik te zeggen heb met wat ik uitschreeuwen wil wat zou het dan stil zijn in mij die machteloze strijd van woede uit liefde alle liefde om jou, HET WAAROM TOCH,…

"... ...met ogen geloken had haar hart gesproken, werd de stilte doorbroken door 't geluid van haar stem 6 juli 2019…