142 resultaten.
De strijd gestreden
hartenkreet
3.0 met 36 stemmen 12.574 In vrijheid ongebonden
leg ik mijn harnas neer
verzorg mijn diepe wonden
verzacht mijn harten zeer
emoties laaien op
gestreden in de tijd
gedreven tot de top
van een geleden strijd
warmte wordt gegeven
nieuwe tijden breken aan
laat ons weer gaan leven
met de zon in ons bestaan…
De schepping nabij
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 144 ik strooi ze maar uit
mijn gedachten omdat
niemand er op zit te wachten
geen stof en as
maar de schepping nabij
recht uit het hart
natuurlijk
een tikje apart
want ze zijn niet te koop
in een wereld waar
ieders denken en leven in het
maatschappelijke harnas worden gehesen
prijskaartjes alles bepalen
omdat status en macht
alleen…
de keien zijn gebleven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 340 de grond is omgewoeld
maar de keien zijn gebleven
aarde lijkt weer vruchtbaar
voor het zaad van eens geweten
ook onkruid van herinnering
schiet op in onbewerkte bodem
het kent nog geen verbijstering
jaagt alles tegen het harnas in
ik heb mijn bloem
de zon en maan gegeven
haar kleur verbijstert het heelal
ze neemt de tijd voor eeuwig…
tijden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 78 deze dunne tijden
moet men van ijzer zijn
het wijze lot zendt geen
waarschuwing vooraf
moeder van het bos zijn
een baobab kaarsrecht
als een Romeinse pilaar
glinsterend in de zon
blaadjes van de
perenbloesem zijn
vluchtig reizen
als vlokjes sneeuw
in deze smalle dagen
moet men waarachtig zijn
het wrede lot laat weinig
van ons harnas…
Ommuurd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 852 De ijzige kilte in haar
zwijgt in alle talen
bevroren woorden zoeken
geen plek zelfs de lach
sterft in het harnas
wil zij dan spreken
ooit die ene morgen
of was het gisteren
toen zoute lippen
barsten door het weten
sprak ze geen stilte meer
en sijpelde woede door
gedichte aderen
die laatste steen heeft
geen specie meer nodig…
Ommuurd .....
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.055 De ijzige stilte in haar
zwijgt in alle talen,
bevroren woorden zoeken
geen plek, zelfs de lach
sterft in het harnas
wil zij dan spreken,
ooit, die ene morgen
of was het gisteren,
toen zoute lippen
barsten door het weten
sprak ze geen stilte meer
en vloeide woede door
dichtgeslibte aderen,
die laatste steen heeft
geen specie…
tranen zonder tuiten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 61 dichter dan ooit
nadert zijn zang
haar hart
wat doet een
oud mens
met waterlanders
zonder harnas
hoe komt het dat
diepe droefheid
haar keel
dichtschroeft
en doet alsof
smart geen traan
waard is
hoog in de lucht
zingt de veldleeuwerik
hoe troostrijk
stromen droeve
verlangens
tranen zonder tuiten
van een oud mens…
Maanruiters
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 316 Een oude bleke avondzon
wentelt zich in stervensnood,
schreit tranen op de daken
maakt gebakken poriën bloot.
Geharnaste ruiters vuren
paarden aan om hun vurige
sprong te wagen, stranden
op harde kolders,maliën
gesmeed door een blinde maan.
Het duister sluipt met trage
vleugels door tij en zinken goot,
aangespoord door strakke
teugels…
Eenzaamheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 144 kon je het verdriet voelen
van zo velen om je heen
het eelt op je ziel
zou smelten in mededogen
nog steeds heerst het taboe
pijn niet te mogen tonen
flinkheid en aanvaarding
zijn als deugden aangeprezen
zie de mens in kwetsbaarheid
elk harnas heeft roestige gaten
geen robots zijn wij met wachtwoord
op ieder lijf staat DOOD geschreven…
Cadans
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 778 Door twee hoefijzers gebrandmerkt
leg ik weerom mijn krijgstooi af
op de bloemen van je ruiten
zeg mij dat onze liefde werkt
in de cadans van volle draf
naar een binnen zonder buiten
mijn hart kent nu geen harnas meer
in de dooi van droeve dagen
wend ik de teugels van mijn paard
het is de allerlaatste keer
voor de allereerste vragen…
Frustraties overwinnen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.184 Een strijd tussen gedachten
in de arena van onze ziel
gespannen donkere krachten
maken de situatie labiel
Gehuld in een harnas van tranen
ga je de strijd weer verbeten aan
met die innerlijke vulkanen
waar komen ze toch vandaan?…
Van tijd tot tijd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 129 Wellicht dient het zich aan
zonder inhoud, vandaag
of morgen, op een andere
wijze wellicht, vroeg of laat,
bij wijze van tijd tot tijd
Wellicht is er niets, ook daarna
niet, wat blijft is een huid van
marsepein, een leeg harnas,
misschien iets van liefde,
een herinnering zo je wilt
Wellicht is er een vooraf, wat
het ook is, waar…
Als een vlieg
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 316 van crème brûlée naar hondendrol
fopspeen restje tandpasta
streepje slijm als enig spoor
het hoofd leeggezogen
op zin en zon gebeten
wrokkig in trillend harnas
tegen wind en beter weten
iets klopt nog binnenin
keilende kiezel uit katapult
openspattend op de voorruit
zonder erg - geen barst
geen ongeluk geen slachtoffers…
Zeepbelt in je bad
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 436 ik harnas
recht mijn maliënkolder
en gevest jij zeepbelt
in je bad en jaagt het
schuim naar mijn gevecht
terwijl ik vlijm
en scherp de woorden kloof
ze puntig steeds onthoofd
warmen de oliën je lijf
al klaar voor ons ontmoeten
ik ben bereid
te sterven in het heetste
van de strijd alleen
jouw zeepbel geeft slechts
sop en kan mijn…
Dictators sterven in het harnas
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 232 Geef de mens macht en hij die opgroeit
als nomade in een tent, bouwt paleizen
van marmer, leeft in een luxe die hij eens
verafschuwde -
delegeert bestuurlijke taken aan vazallen
die macht misbruiken om zich te verrijken,
hun lusten te bevredigen; aard van een
dictator maakt dat waar hij niet bij is –
gevoelsmatig niet bestaat,…
LAIS CCLXXXI
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 Aan de haak: een harnas, een nachtjapon.
De keuze die zij waren vergaat er.
Non Si Non La: het motto was een bron.
Het schilderijtje is een liaison,
hechter dan zij waren, vals voor elkaar.
Het ziet zichzelf, herhaalt een oud gebaar.…
Betaalde liefde
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 923 Ze is gekooid, de dure dame
Ondanks haar schoonheid in mineur
Zonlicht schijnt door rose ramen
Maar haar gevoel mist elke kleur
Zo charmant, de laatste mode
Die ze als een harnas draagt
Kil van binnen, als een dode
Waar verdriet aan alles knaagt
Ze kent zijn tekens van verlangen
Weet precies wat komen gaat
Speelt het spel, met goud behangen…
Betaalde liefde
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.258 Ze is gekooid, de dure dame
Ondanks haar schoonheid in mineur
Zonlicht schijnt door rose ramen
Maar haar gevoel mist elke kleur
Zo charmant, de laatste mode
Die ze als een harnas draagt
Kil van binnen, als een dode
Waar verdriet aan alles knaagt
Ze kent zijn tekens van verlangen
Weet precies wat komen gaat
Speelt het spel, met goud behangen…
ridder blik
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 955 je kwam op een avond
om tien uur, het was nog licht
verraste me, hing net mijn harnas
aan de haken in de muur
liet mijn handen gaan over de deuken
wreef met een olielap het ijzer
vette zorgvuldig de lederen delen
je vermijdde me aan te kijken
omdat je honger had
deelde ik het eten
soep met geroosterd brood
er was immers genoeg
je…
De pottenbakker
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.942 Maar zonder aarzlen of bedenken
Beproefde hij haar in het vuur
En smolt, die smachtenden moet drenken,
Vast in een harnas van glazuur.
Want geen kan liefdes laafnis brengen,
Die zelf niet, dervend, durft verzengen.…
’t herhalende verdriet
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 1.272 de zachte huid van jeugd
beetje bij beetje afgepeld
en toch weer overwoekerd
gevormd tot een harnas
doorploegd van littekens
toon ik mij jou
trotseer bijtende winden
ruw als beton het oppervlak
enkel nog in ’t verborgene
bloeien wat bloemen
pijn doodt de mooiste vogel
gebarsten door het vuur
de aarde in verdroogde voren
wacht zaad…
De ontvallen dichter
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 289 nog eenmaal
dwarrelen geletterde vlokken
gelijk uitgepluisde witte watten
langs schouders en
dunne vaalbleke lokken
bedekken mede
als een hemelse manteling
de lange zwarte jas
met opgestikte zakken
ik draag een harnas;
een omhulling over
stilzwijgen getrokken
in gedachten,
ontdaan van dynamiek
en gevoelens aan
ijspegels…
het onmogelijke
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 61 een woordenstorm
woedde in
haar hoofd
de stem kwam
niet voorbij haar
dichtgeschroefde keel
ze verschanste zich
ze kon haar hart
niet voelen
hij stond roerloos
in het harnas naast
een grote put
houterig haalde hij
het deksel eraf
een metalen stem zei
we moeten hier
naar beneden
een veldleeuwerik
steeg zingend op
tot…
hoogmoed voor de val
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 683 hortende tonnen grijs,
slenterend op trompetgeschal
slepen hun aangeslagen tanden
naar een nakend einde toe
de Alpen rijzen – sneeuwig nog, sereen –
en bergen hun stijgende lijnen in dalen,
weidse valleien; hopen op het ijs en steen
een bevroren vloed van weggeëbde dieptes
blauw als de blakende einder
het gekrompen harnas kraakwit;…
De eenzame kus
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.954 Zij zwerft
tussen borst en streek
verkent de nacht in elke stad
maar geen die het heft in eigen hand
zoals het zwaard
dat trillend in het been – verwijst
naar andere tijden
Het harnas dorst de zwijgende
op een draf naar oneindigheid, vrede
schuilt om iedere hoek
maar geen die het heft in eigen hand
zo is het bloed tot ijs gestold…
Rouwkaart...
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 4.603 In 't harnas bijna gestorven
want thuiszitten wou hij nie...
In stilte is hij weggegaan
Hij liet zichzelf cremeren
en al die poespas hoefde niet
dus zó moeten we het accepteren...…
men moet
gedicht
4.0 met 37 stemmen 19.927 Men moet zijn zomers nog tellen, zijn vonnis
nog vellen, men moet zijn winter nog sneeuwen
men moet nog boodschappen doen voor het donker
de weg vraagt, zwarte kaarsen voor in de kelder
men moet de zonen nog moed inspreken, de dochters
een harnas aanmeten, ijswater koken leren
men moet de fotograaf nog de bloedplas wijzen
zijn huis ontwennen…
Samen
gedicht
2.0 met 20 stemmen 6.831 In uw hagelwit harnas gemetseld
Zijn wij samen door de tijd verwond
Die ons nimmer wilde dragen
En bittere lijnen kerfde rond de mond:
Of er een vrucht is van dat alles
Vraag ik mij niet langer af,
Maar ik probeer u te benaderen,
Nog even, voor het graf.…
Heilige heks?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 220 elk jaar
zeshonderd jaar
opnieuw in het harnas
stil de straten van Domrémy
duivels vrouwelijk gemaskeerd
de wereld tegemoet
de vijand tegemoet
noodlottig voor zilverlingen verkocht
gemarteld likten de vlammen uiteindelijk
de Seine voerde haar mee
zie die boerenmeid
haar noodlot een vrouw zijnde
bewustzijn hemels ingegeven?…
PAUL WITTEMAN.. een snelle dood!!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 178 Paul Witteman is vooral
de man van de witte toetsen
voor die zwarte is hij als de dood
Van sterven wil hij niets weten
als het komt, moet, dan een snelle dood:
sterven in het harnas van de journalist
Hij laat een enorme leegte na
maar ook een godsvermogen
en dat als VARA-socialist
Er wordt een salon afgehuurd
zijn dochter Sylvia spreekt…