1935 resultaten.
Maanruiters
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 316 Geharnaste ruiters vuren
paarden aan om hun vurige
sprong te wagen, stranden
op harde kolders,maliën
gesmeed door een blinde maan.
Het duister sluipt met trage
vleugels door tij en zinken goot,
aangespoord door strakke
teugels, onthult het schuim op
paardenkaken, aangelijnd
door mensenhanden, wacht
hen een zekere dood.…
Slot: De terugkeer van de koning
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 196 vindt
hen plots ter Aarde liggen dwingt
wordt blinde drift gebroken
begoocheling gewroken
Het volk aanschouwt de ruiters nu in het volle licht
en daarnaast krijgt Heer Alpha’s persoon een nieuw gezicht
Men roept hem uit tot koning van een land bevrijd en sterk
De ruiters hem nu dienend voor het Grote Vredeswerk…
Een ruiter in mijn gedachten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 243 'k Zie een ruiter
Op een blinkend
Paard door mijn
Gedachtengangen
Gaan
En verbeeld me
Dat ik die ruiter
Ben die in ' t
Volle licht ieder
Verslaat die hem
Naar het leven
Wil staan…
Over de ruiter.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 234 Ik heb mijn leven lang
Nooit eens paardgereden
Toch ben ik met wat ik deed
Achteraf toch best tevreden.
Wel stond ik mijn leven lang
Met beide benen op de grond
En liet me vaak verbazen
Wat een ander daarvan vond.…
De ruiter
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.502 Een Ruiter is een mens te paard,
Omtrent drie voet hoger dan een mens op aard,
En die zich somtijds vasthoudt aan de manen en somtijds aan de staart.…
De ruiter
poëzie
3.0 met 1 stemmen 441 De ruiter is éénswillend met zijn dier,
En laat het vrij te vliegen naar zijn aard,
Ook hij streeft naar een hoger land van licht.
Zo gaan zij beiden, hooggestemd en fier,
Als in apocalyps, èn man èn paard,
In vlammenpralend, visionair gezicht.…
SNEYSSENS
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.340 De ruiters stormen. Dol,
Blind, ijselijk botsen zij op vijftig speren.
Tien peerden storten. Steigrend woelt de schare. Razend krielt
Een worsteling rondom de molenwal.
Uitzinnig sert die wederstand de zegedronken ruiters.…
de troon van Vishnu
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 342 een ruiter op een adelaar
strijkt over de lotusvijver
hij zwaait met vier armen
discus en schelp en knuppel
als loze wapens in zijn greep
één vrije hand plukt de roze bloem
ontloken aan een lange steelwortel
een doorzeefde kegel
zwicht onder zijn gewicht
de zaden vallen
verzinken in de drab
de ruiter rust er op bladgroen
als een…
steekspel
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 754 door de zijden poort
van kousengordel en jarretellen
jaagt
de ruiter
opgewonden
zijn steigerende hengst
als zijn speer
het doel treft
rinkelen zilveren bellen…
Moest je
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 Ooit een glimlach verliezen
met je ronde, zachte en intelligente ogen
Lippen gelijk de golven van woeste manen
net een stuurloos ruiter
de nachtelijke ster die de weg baant
door je lange zijdeachtige vacht
je postuur die me vertederd
moest je..…
als niet te stuiten paarden
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 512 een ware weelde
schiet knalgroen
uit de bladoksels
van de tuin
springt vermetel
door het takwerk heen
als niet te stuiten paarden
zonder ruiter
die ik nu temmen moet
nog voor de herfst
het eerste goudblad
schouwt.…
Reken maar
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.336 Men lacht om een ruiter met één spoor aan zijn voet.
Hij lacht terug en zegt: het is zo ook wel goed,
Als ik de ene kant van het paard aan zal sporen,
Ik wed, dan gaat de andere vanzelf naar voren.…
golf
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 158 de golf plant zich
in al zijn geledingen
voort langs het oppervlak
op het punt
van verzadiging
kantelt hij
over het eigen hoogtepunt
vervolmaakt in deze
prachtige breking
een ruiter te paard
op het scherp van de snede…
vogelbericht
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 797 kon Balkenende maar zeggen
om het ze uit te leggen
dat wij hier Wilders
op film bekijken
zoals onze vogelaars
baardmannetjes
scharrelaars
blonde ruiters
of goudlijsters
uit beeld vrijwel niet te spotten
zo zeldzaam zijn die dwaalgasten…
Stijfkop
snelsonnet
3.0 met 23 stemmen 1.043 Om ruiterlijk je fouten toe te geven
Is niks voor de minister-president
Die dan ook in de Kamer heeft ontkend
Dat hij een soort excuusbrief had geschreven.
De ezel die geen ongelijk bekende
Bleef weer eens koppig balken tot het ende.…
De grote terugkeer van de koning (epos)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 247 vindt
hen plots ter Aarde liggen dwingt
wordt blinde drift gebroken
begoocheling gewroken
Het volk aanschouwt de ruiters nu in het volle licht
En daarnaast krijgt Heer Alpha’s persoon een nieuw gezicht
Men roept hem uit tot koning van een land bevrijd en sterk
De ruiters hem nu dienend voor het Grote Vredeswerk!…
De laatste strijd van een protagonist
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 426 mijn god waar ben je nou mee bezig
wanneer je de ruiter der gedachten
in het leren zadel neder laat zakken
zonder hem de rode lap te verschaffen
moet hij vechten tegen wilde stieren
en al het ander aanwezige feestgespuis
schreeuwend in de jubelende menigte
gaan klank en stem ongehoord verloren
de parels van angst blijven onzichtbaar
het…
zomer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 de regen
op de stijlen
van mijn balkon
de bladeren
in de binnentuin
ruisen door de regen
en ik die daar sta
en denk aan de warmte
die ik voel van zo ver
Sahara, toendra, steppe
en de troepen van snelle ruiters
hijgend van de hitte verlangend
ijsklontjes en naar haar, altijd…
Mijmeringen van een ruiter
hartenkreet
4.0 met 45 stemmen 1.588 Onstuimig bruisend, soms ook vaag
ze waren er ook maar even!
De golven op het strand vandaag..
lijken op de liefdes in mijn leven
Golven zo groot....weg op het end!
ik verlang naar je, met al mijn zinnen
I'm your man..take my hand !
ik wil je eindeloos beminnen..
Nee..jij mag er niet, ook even zijn
zoals die golven in de zee
Al…
een zwemmer is een ruiter
gedicht
3.0 met 124 stemmen 29.218 Zwemmen is losbandig slapen in spartelend water,
is liefhebben met elke nog bruikbare porie,
is eindeloos vrij zijn en inwendig zegevieren.
En zwemmen is de eenzaamheid betasten met vingers,
is met armen en benen aloude geheimen vertellen
aan het allesbegrijpende water.
Ik moet bekennen dat ik gek ben van het water.
Want in het water adem…
Blind ?
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 972 Woorden raken niet
ogen spreken hart en ziel
als de liefde leeft…
blind
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 673 met je vingers aftastend
helemaal over zijn gezicht
heel voorzichtig aanrakend
daar, in het donkere licht
je voelt hem aan, zo puur
niet met gêne, zonder schroom
je "ziet" hoe hij werkelijk is
zonder dat mooie laagje chroom…
Blind Date
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.464 Een vrouw draalt maar wat rond
Voor een blind date uitgedost
Niemand in de omtrek die opduikt
Tot een vale dwerg schuddebuikt in de haag
Hij schikt zijn vette klissen, pulkt aan de kraag
Een maan kruipt voorbij. Hij ruikt
Naar een karkas dat oplost
In een bloedbad.…
Blinde woede
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.961 Al wat mij lief is
Heeft u verloochend
Al wat mij lief is
Heeft u gederangeerd
In uw ijver
Heeft u schoongemaakt
Zonder aanziens
Des persoons
Al wat mij lief is
Heeft desondanks
Zijn nederlaag
Onder ogen gezien
Lees de eerste strofe
Hoe u ook wil
Niet hij
Maar u bent het zicht verloren
De simpele ziel
De ware woorden
Al wat…
Zwart blinde traan
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 888 Zo wazig een oog kan zijn
Één blik traant zorgeloos onafgebroken
Zo zwart de wereld in mijn ogen
Dat ik steeds verder in het donker kwijn
Zo helder blijkt het 'niets' op te staan
Verder en verder zweef ik door een leegte
Zo blind deze passieve engte
Zo zorgeloos die traan…
Te zamen
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.265 Wij hebben in de jeugd gemind
wij minnen in de ouderdom,
en al wie zegt: de liefde is blind,
is waarlijk dwaas en dom.…
La Comédie humaine
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 273 zelden zag ik zo
een masker vallen
in een klucht,
ongeschreven,
waarin de
sterfelijke mens,
verblind,
voor zijn eigen
bevalling vlucht…
Blind
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 114 de wind huilt door de avond heen
het laatste gouden licht
zinkt weg over de daken
mijn ogen branden van vermoeidheid
de rust ligt buiten onder de bomen
maar dat zie ik niet meer…
Blind
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 103 de wind huilt door de avond heen
het laatste gouden licht
zinkt weg over de daken
mijn ogen branden van vermoeidheid
de rust ligt buiten onder de bomen
maar dat zie ik niet meer…
Als een blinde huilt
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 507 met de zonnebril inmiddels in zijn hand
stak hij huilend een sigaret in brand
en voelde waar ik was gaan staan
kneep krachtig in mijn arm
ik liet hem al troostend begaan
open …dicht ….open … dicht ….open…dicht
daar stond hij, zo heel fragiel
en leefde niet meer in het licht
alleen een blinde huilt vanuit zijn ziel
open …dicht ….open…