Alle inzendingen over Mijn-Museum

Mijn handen houwen ruwe steen en ruwe steen – beeldhouwt mijn handen.…

in hun museum (de blanken houden van Ishi) (de laatste) tot aan zijn dood door tuberculose waaraan geen blanke (zij houden van hem) meer sterft alleen Ishi de laatste van zijn stam. ------------------------------------------- uit: 'Vrede is eten met muziek', 2005.…

Ik heb mijn moeder naar een museum gebracht waar zij door tallozen zo mateloos bewonderd wordt dat zij haar soms met zoutzuur naar het leven staan. ---------------------------- uit: 'Wijvenheide', 2012.…

Vervlogen lijken ze dichtbij maar toch ver weg Laten soms als kleine gunst fracties los uit hun archieven De rusteloze zoeker koestert ze als schatten in het kleine museum der herinneringen…

Als je niet open staat voor wie zich uiten, dan kan je beter je museum sluiten.…

Er is een raadselachtige sinjeur Bij Groningens museum opgedoken En net alsof dat ooit is afgesproken Doet hij opeens daar dienst als directeur. Men noemt hem daarom “de museumman”. Of kennen wij hem toch nog ergens van?…

Mama vertelde me, als peuter, wat ik nu -- zou willen weten.…

Je vindt in heel de regio niets toffers: Museum van de Zestienduizend Koffers.…

Tussen de nieuwe sneeuw en kille sterren tintelt de winterstilte, maanlicht schijnt eenzaam over het witte dorp; er deint mensengesprek hoog en helder van verre. Huizen, onregelmatig, blind verlicht, rijzen de straat langs, bleek en schaduw-somber; een kroeglantaren schijnselt op de dicht gelegene sneeuw glinstering; - dan komt er stil in…

Het Brits Museum heeft met kennersblik Het lijk van Cleopatra goed bekeken En wat is na tweeduizend jaar gebleken? Ze was geen schoonheid, maar juist klein en dik. Toch doet men zo geen recht aan deze dode. Misschien was klein en dik toen in de mode.…

enkele jaren terug bracht ik een bezoek aan het Brabants museum daar zag ik bij een tentoonstelling over de vijftiger jaren de oude racefiets van de legendarische wielrenner Wim van Est in een vitrine hangen... "het sprak boekdelen"…

Ik doe aangifte van een gestolen zomer Mijn ogen, bedoeld om te kijken naar de voorjaarsmode van zachtgroene bomen, de architectuur van vogelnesten, de productie van gras en graan werden gegijseld om terug te blikken in het museum van mijn bestaan.…

Best leerzaam, zo ‘n museum in Tallinn. Bevestigd werd weer eens wat ik al wist: Diep binnenin ons sluimert de sadist.…

Men staat voor het museum in de rij om 'n diamanten schedel te bekijken die volgens iedereen op kunst moet lijken omdat 'n slimme Engelsman dat zei dat hoofd, en wordt nou nooit eens iemand wijzer, is net als toen die kleren, van de keizer…

Vitrines vol met tranen; kasteelvijvers en zoete vennen in zaal drie. Nauwelijks voelbaar schuift branding onder het parket; uit verstuivers drijft de zeemist De Afrikaanse waterval schuimt in een meubel van mahoniehout; weer bij de uitgang koopt men washandjes en de brochure 'Geschiedenis der waterzucht' Er zijn geen frisdranken…

Laatst was ik in het Rijks Om de cultuur te bezoeken Toen ik de kerstman vond Op een van die klassieke doeken. Ik kon mijn ogen niet geloven Wat was hier aan de hand Bleek het doek te zijn gesponsord Door een drankjesfabrikant.…

ik zwem baantjes bij dertig verdrinkt het tellen door het gesplash van krokusmeisjes die als zeemeerminnen hun gezang loslaten op nog borsthaarloze vleermuisjongens ik glimlach om deze zoete tijd en keer terug naar mezelf watervrij drijven mijn gedachten naar boven, een luchtbel aarzelt niet en hapt in zijn eigen vrijheid ik open mijn…

Het zelf draaien aan het wiel van een oud Hollands pierement, dat cilinderend zijn muziek draait; en via de pinnen door de draaiboek-gaatjes een populair repertoire brengt; schept bij iedere draaier bewondering om het eigen middels het technisch kunnen van de draaiende mechanieken in het Utrechtse museum Speelklok, die een muzikale blik in…

Welvaart in stad en land, zie het licht onder de wolken in de toonzaal van het aardse paradijs, zie een glimp van onszelf in de blikken van toen de schoonheid van hun aandacht hun verlangens in jongere jaren van de wereld – dezelfde als de onze We bewerken en bewaren we bouwen en verbeteren we scheppen de schoonheid waarin wij willen…

In een museum werd ik getroffen Door een groot schilderij Het haakje schoot uit de muur En na een kwartier kwam ik weer bij Het doek heeft een enorme indruk gemaakt Een punt van de lijst had mijn voorhoofd geraakt Blijvende impressie van het schilderij Is een bult op mijn kop zo groot als een ei.…

Ik kijk naar het doek en voel de strijd Van kunstenaars de schilders voor mijn tijd Beroemd verworpen of nog onbekend Hier voel je dat je gelijken bent…

"ROTTERDAM, DAAR KOM JE DE WERELD TEGEN" dat is geen nachtmerrie dat is "een natte droom" voor iedere directeur van een museum.…

componisten verguisd afgekraakt jaren later uitvoeringen uitverkochte zalen kunstschilders verguisd afgekraakt jaren later schilderijen in museum kunstenaars onbegrepen jaren later wereldberoemd ze waren hun tijd ver vooruit…

Mama zei wat kun jij dat goed en zo leerde ze mij braaf te zijn, en nu leer ik mijn kinderen door niet streng te zijn dat ze per ongeluk of expres iets kunnen doen wat niet mag Ik zie hen ontdekken wie ze zijn, wie ze denken te zijn en wensen te zijn en over mijzelf denk ik na: wie ben ik geweest en wat is daarvan gebleven?…

Roest van vergane rozen in vuile vazen, stof op de tafel, ooit met liefde gemaakt van de botten van een beukenreus naast de oude brieven handgeschreven schetsen van twee zielen, eeuwig jong zonder beslommeringen geen krassen in het goud van de beloofde trouw geen onbestemde vragen of dubbele twijfel die wroet en woelt tussen…

. ------------------------------------------------------------ Uit 'het museum van de zomer' (1974) van R. Jooris (1937)…

De oude zeilboot ligt stil in het museum. Zijn touwwerk omklemt een ineengedrongen ruimte, die berust en wacht... Waarop? Dikwijls heeft mijn geest onbewuste verlangens; daarbij zie ik steeds die ruige heuveltop aan zee, een zeil in vollemaanslicht.…

er werd gejuicht voor alle sporters op de kop van de vaart het sneeuwde oranje, nee geen sneeuw hoera voor al die plakken een laatste ererondje voor juichende supporters nu mogen de kanjers naar huis met lauwerkrans de mummies in het Drents Museum blijven onverstoorbaar…

Ik was bij het museum aangekomen Zocht naar het parelmeisje van Vermeer En had haar vlug gevonden, maar schrok zeer Geen hoofddoek meer! Wie had die afgenomen? Toen zag ik in mijn droom, ronduit bezopen, Thierry met boerka, Geert met hoofddoek lopen! Lezers zien dit tweetal ook, na het inloggen :)…

Er liep een meisje met een dooie hond aan een riem door het museum, zij sleepte hem de trap af langs de schilderijen over zijn wollen poten tilde hem soms op streelde zijn oren. Haar meedravende zus besteedde niet de minste aandacht aan de hond. ----------------------------------- uit: 'Van muis tot minaret', 1989.…