49 resultaten.
Rode wijn (kom laat ons jeugdig zijn)
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 216 Ik wist het al, maar onderzoek wees uit:
Geniet volop van fraaie Franse flessen
Eet pure chocola en blauwe bessen
Dan krijgt u ook een gave jonge huid
Al onderdruk ik nu alweer een gaap
Van deze wetenschap krijg ik zo'n slaap…
Reiziger
gedicht
4.0 met 109 stemmen 15.817 Aan wie behoort de reiziger
die zandkorrel op de weg,
dat stofje in de lucht?
Zijn het de hoge klippen
of diepe dalen?
Is het de walvis,
dromedaris of het land
waardoor ze gaat?
Is het de reiger
die een stukje meevliegt
of de struik
die eerst ver,
dan dichtbij,
tenslotte achterblijft?…
Los van alles
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 495 Waar ik was kan ik niet zeggen,
een stofje was ik, zonder 'wicht.
Om een afstand af te leggen
ging ik sneller dan het licht.
Onderweg zag ik ze flitsen,
gerekte stukjes wit en geel,
ze leken aan elkaar te ritsen,
eindeloos en meer dan veel.…
Vlieg een handvol dagen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 185 maak toekomst met mijn beelden
houw uren van de dag
totdat hun vormen mij vervelen
en ik naar morgen mag
ik droom scherven in
mijn wereldje van glas
ik breek het glazen heden
de kou komt dan niet onverwacht
je daagt me uit met jou
de vleugels te gaan kleuren
en uit te drijven op de wind
opnieuw te vliegen nu als kind
ik ben een stofje…
vlieg een handvol dagen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 308 ik maak toekomst met mijn beelden
bouw uren van de dag
totdat hun vormen mij vervelen
en ik naar morgen mag
droom scherven in
mijn wereldje van glas
ik breek het glazen heden
kou komt dan niet onverwacht
je daagt me uit met jou
de vleugels te gaan kleuren
te drijven op de wind opnieuw
te leren vliegen nu als kind
ik ben een stofje…
EEUWIGHEID
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 319 ben ik een stofje met gevoel?
een ongelezen bundel
word ik wel samengevat?
ben ik onbestuurbaar?
vluchtig zijn de akkoorden
het leven davert voort
door de cadans van de hartslag
wijzigt het ritme keer op keer
eeuwigheid, oh eeuwigheid
schaal mij in naar behoefte
geef mij de woorden
ter nagedachtenis!!!…
GEESTELIJKE HAIKU'S EN TANKA'S
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 101 De mens roept God aan
in kleine, verloren ogenblikken,
spreekt vluchtig tot Hem,
Wiens oog het wereldwoeden
als een stofje langs ziet gaan.
Wie het Woord kennen,
mochten eens een klacht uiten
in ander daglicht:
"Mijn God, mijn God, waarom
heb ik U verlaten?"…
BALTISCH GOUD
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 419 los
of
lost een stofje op in muziek?…
Perseïden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 99 De aarde is niet groter dan
een stofje in zijn schoot.
Ik lig op het gazon
en zoek de hemel af
naar flitsen van de zwerm.
In beide palmen voel ik nu
de koele sprietjes kriebelen.
Miljoenen moleculen
in elke kleine halm.
Elk deeltje is niet groter dan
een stipje in zijn schoot.…
Canon
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 161 Onwetend was ik dat de geur van regen
-Althans, wat in de Canon wordt beweerd-
Door geosmine wordt geproduceerd,
Toch heb ik op die geur best wel wat tegen.
Die natte geur gun ik de bioloog,
Ik geef de voorkeur aan de geur van droog.…
Stof tot denken
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 466 En zag een stofje zwevend als een ruimteschip
in het onmeetbaar grote licht en kende
zorg noch vrees voor zwaartekracht
te kunnen vallen in zijn macht.
Maar wendde bij de grenzen van zijn reis in tijd
en keerde weder naar 't licht
wat het omsloot als lang verwachte deelgenoot
en werd tot licht, wat zeven kleuren bood.…
Aan God
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.867 doet:
Gij, op wiens wenk, uit 't hol der bergen,
Die met hun spits de hemel tergen,
Een stroom van gloeiend sulfer breekt:
Gij die, in zalige valleien,
Waar zuidewindjes spelemeien,
De geurenrijkste planten kweekt:
Gij die, aan duizend, duizend dieren,
Die wriemlend op een stofje…
Nulgevoel
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 112 Of is het een breifout in mijn hersenen en mis
ik op chronische wijze het stofje serotenine,
ook al slik ik dagelijks een aanvulpilletje.
Ik dichtte vaak over mijzelf in termen van
een paria, een melaatse en een verschoppeling,
maar ik ben nog het meest door mijzelf verstoten.…
DE AFGELEGDE WEG
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 343 terwijl mijn denken zich voortzette
ging ik verder terug in de tijd
beleefde de eerste levensstuipen
de toekomst diende zich aan
nu zag ik reeds de weg
die begaanbaar voor mij werd gemaakt
aan de hand genomen
keek ik om mij heen
in een stuk herbeleving
was ik een en al oor
en
zo vond ik mijn plaats
in het universum der tijden
een stofje…
ZIJN AFGELEGDE WEG
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 453 terwijl zijn denken zich voortzette
ging hij verder terug in de tijd
beleefde de eerste levensstuipen
de toekomst diende zich aan
nu zag hij reeds de weg
die begaanbaar voor hem werd gemaakt
aan de hand genomen
keek hij om zich heen
in een stuk herbeleving
was hij een en al oor
en
zo vond hij zijn plaats
in het universum der tijden
een stofje…
Groot en uitgestrekt
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 745 Mijn tijd hier, slechts een rimpeling in een oceaan,
een stofje in een eeuwigheid van zand.
Wie draagt mij in herinnering?
Wat is er gedaan, waar ben ik geweest?
Hoe klein zijn mijn sporen in de velden van het bewustzijn.
Ach mocht ik worden gedragen in genegenheid.
Wie ik, ik ben uw geschiedenis, ik ben uw verleden.…
december bloez
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 215 genoeg
verstreken
maar nu is dan toch daar
zicht op de belofte
van nieuws en licht
in het nieuwe jaar
eerst nog oliebollen
met of zonder,
appel en krenten en onder
suiker bepoederd
wachten op de klok
waarna
ontkurken met een plok
uren dagen maanden jaren
vliegen als een
stofje…
Beginsels.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.286 blus dit eerste vonkje, eer het tot een vuurgloed wordt:
Droog dees eerste druppel water, eer hij u op 't harte stort;
Zij het eerste kleine zaadje, eer het wortelt, uitgerooid:
Zuiver 't hart van ieder stofje, door de ledigheid gestrooid:
En die onbetembre driften, die geen macht kan wederstaan,
In haar oorsprong reeds vernietigd, doen uw…
Stof in de wind
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 2.135 jou eens raakt
Later gaat nog komen
In een ietwat bittere vorm
Alles blijkt veel groter
Dan voel jij je plots een worm
Later zal je leren
Dat de wereld jou niet mist
Aan den lijve ondervinden
Hoe vergankelijk leven is
Hoe betrekkelijk je iets kent
Als alles weer ontbindt
En hoe nietig je wel bent
Zelfs geen korrel op het strand
Maar een stofje…