NAZOMER
Weinig schone dagen
Zijn ons nog gegeven.
Laten wij de hemel vragen
Om gelukkig leven:
Nachten wit van dauw,
Die laat optrekt,
En als water zonnelauw
Langs ’t gewas lekt;
Om bezonken klaarte
In vogellied en bruine sloot;
Vruchten vol zoete zwaarte:
Ons blozend brood;
Om groene levensbomen,
En loof in vlam,
Als de engel die ons dromen
Het paradijs nam;
Om een teder etgroen
Na regen in de zon:
Een lach, een zoen!
O, als dat kon.
----------------------------------------------------
Etgroen: grasgewas dat na het eerste maaien opschiet
Langs den heirweg (1926 - 1932)
Schrijver: Willem de MerodeInzender: adm, 13 oktober 2006
Geplaatst in de categorie: jaargetijden