Gods Engel komt
poëzie
3.0 met 7 stemmen 3.186 Gods Engel komt! Een stralengloed
Omschijnt de rotsspelonk:
Het aardrijk beeft, dat Jezus bloed -
Het bloed der Onschuld dronk!
De grafsteen wijkt voor Hemelkracht;
De bleke wachters vliên.
Daar rijst hij, uit der doden nacht,
Die geen verderf zou' zien!
Triomf! hij won de zegekroon;
Hij heeft de Dood…
Grafschrift
poëzie
3.0 met 2 stemmen 646 Van Mr. F.
Van Mr. F. ligt 't lichaam in dees kas;
Die veel van rook en damptuig heeft geschreven.
Die steeds met rook geleek 's mensen leven,
't Geen als een rook verdwijnt en wordt tot as.
Zijn geest is ook als rook omhoog gedreven,
Gelijk zijn rif hier is tot as gebleven;
Alsof het maar verbrande toebak was.
-----------------------…
De KERS
poëzie
3.0 met 5 stemmen 630 Wijze: Oubliez jusqu'à la trace.
Letje plukte met haar handje
Zeer voorzichtig kersen af.
Philas hield een aardig mandje,
Teder kersje, dat zij gaf,
Vat hij netjes bij het steeltje.
't Mandje is vol - en 't jeugdig paar
Zet zich in een stil prieeltje,
Zet zich in een stil prieeltje
En eet kersen met elkaar.
-----------------------…
Snoepwinkeltje
poëzie
3.0 met 80 stemmen 25.011 In de donkere straat
Waar-et belletje gaat,
Kletst-et deurtje al rinkelend open:
Komen in ’t kamertje klein
Bij-et lampegeschijn
De kleutertjes binnengeslopen.
En ’n dappere vent
In z’n knuistje ’n cent,
Stapt naar vóór en blijft grinnikend zwijgen
Tot de koopvrouw geleerd
Zijn fortuin inspecteert,
En vertelt wat-ie daarvoor kan…
Volkslied
poëzie
3.0 met 9 stemmen 598 Ingegeven bij Krugers intocht in Den Haag.
Opgedragen aan Volksweerbaarheid.
Op, burgers, op! Laat luid ons lied nu klinken
Ter ere van de vaderlandse grond:
Hier zag men, de eeuwen door, de vrijheid blinken
Te midden van een volk dat dwang weerstond.
Hier streden wij voor 't recht om vrij te denken,
Wij staan er pal voor noch tot…
De Achttien Doden
poëzie
3.0 met 518 stemmen 51.243 Een cel is maar twee meter lang
En nauw twee meter breed,
Wel kleiner nog is het stuk grond
Dat ik nu nog niet weet,
Maar waar ik naamloos rusten zal,
Mijn makkers bovendien,
Wij waren achttien in getal,
Geen zal de avond zien.
O lieflijkheid van lucht en land
Van Hollands vrije kust -
Eens door de vijand overmand
Vond ik geen uur meer…
Misanthropie
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.129 Mensen zijn lelijk, met hun lijf mismaakt
Door 't zwoegen, 't droevig kleed en de eeuw'ge ziekten;
Hun geest is laf, of zij voor 't leven schrikten,
't Ondoofbare, dat rond uw schijn-zijn waakt,
Verkracht smartvlees, dat nooit de banden braakt
Waarin u wevers van de dood verstrikten
Uit duistre nacht! Vleesogen die uw blik ten…
Sluit uwe ogen op het licht
poëzie
3.0 met 30 stemmen 3.702 Sluit uwe ogen op het licht:
Dieper zal het branden…
Nimmer is me uw lief gezicht
Liever, dan waar ’t veilig ligt
Binnen mijne handen.
Keer uw zinnen van de dag:
Langer zal hij duren…
Rijker langend wordt uw lach
Waar hij schemert door het rag
Der verleden uren.
Neuren als een voorjaarswind
Bij geloken wachten…
Mondje, dat geen vraag…
MEITROOST
poëzie
5.0 met 2 stemmen 839 (voor de werkloze A. N. B.-ers)
in 1914
'n Zang, 'n zang
van weergeboorte,
'n zang die u, uw
Vrijheid meldt,
mijn makkers zo terneer
gestoten,
mijn vrouwen, moeders
zo ontsteld.
Zie 't hert dat van de berg neerviel
in 't diep ravijn, sta op, sta op!
het likt de bloedgeschonnen hiel
het heft de schrikkensdonkre kop:
en o zo goud…
Aan Duifje in de taveerne
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.765 Duifje moet de naald weer rusten?
Zijn de doekjes afgezoomd?
Of hebt gij van stille lusten,
Van ene andre taak gedroomd?
Pronkstertje, wier blinkend huifje
In de kastelnij niet voegt,
Stemt u ’t hart zachtmoedig, Duifje?
Maakt de bierwalm u vernoegd?
Zou ’t u licht niet beter passen
Als gij ’t huiswerk had aanvaard,
Dan bij vleien en bij brassen…
SNEEUWDAG
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.562 Is dit Gods nieuw wereld? Pijnend licht
Liggen de velden voor mijn zwak gezicht.
Mijn hoofd is duizel-ijl, zo kort genezen
Van aardes zware druk, doods kille vrezen.
En overal is horeloos bewegen.
Gestalten waden stil de blankheid tegen
Der vijvers, in hun kristallen vreê,
Als Gods doorluchte helle hemelzee.
En al de bomen staan getooid gebogen…
'T IS MAAR EEN WISSEWASJE
poëzie
3.0 met 7 stemmen 933 Een scheepskapitein, een ouwe rob.
Een afgod der matrozen,
Had nooit gevreesd op 't pekelsop,
Bij storm of waterhozen;
Hij floot, hoe slecht de zaak ook stond -
En tienmaal daags kwam 't uit zijn mond:
"'t Is maar een wissewasje!"
Een passagier, die maar aan boord
Amand'len zat te knabb'len,
Begon die spreuk, zo vaak gehoord,
Heel…
De hoveling
poëzie
3.0 met 18 stemmen 6.104 Een zekre koning maakte een jammerlijk gedicht,
En gaf 't een hovling, om te zien of 't wierd geprezen.
Dees sprak: wat weetniet, welk een zot, heeft dit verricht?
't Is een ellendig vers, niet waardig om te lezen.
De koning zeide: Ik heb 't gemaakt. Hoe! gij, mijnheer?
Hernam de hoveling: 'k wil zweren, op mijn eer,
Dat gij 't met…
Sonnetten I
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.033 Sonnetten hier, sonnetten daar!
Een wereld vol sonnetten!
Men is er machtig gauw mee klaar
In spijt der stipte wetten.
Al loopt de zin wel wat gevaar,
Daar valt niet op te letten;
Het fijne van de mis is maar
Ze goed ineen te zetten.
Een klinkdicht - als 't in 't Hollands heet -
Heeft niets te doen dan klinken;
En hebt gij daar de slag…
HERDENKING
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.713 De westenwind blies zacht; de zwoele zomer bukte
Met zijn gebloosd gelaat de blijde wereld toe;
Het woud was lang verlost van 's grijze winters roe;
Toen ik met Rozemond de tere kruidjes drukte:
Niet met de voet alleen, aan wie dit slechts gelukte,
't Gebloemt spreidde ons een bed. Och, mijn gedachten, hoe!
Och, hoe was in die nacht mijn brandig…
‘In Memoriam’
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.313 Verdoemd!
Allen zijn klein.
Geen is er groot.
Beter weg in de dood
Dan verdoemd met het kleine te zijn.…
Het schelpenhuis
poëzie
4.0 met 2 stemmen 281 Met aller stranden kleurige trofeeën
heeft men, in schelp naast schelp, mijn steen bezet,
ik heb de gratie van een pronk-salet,
maar in mijn hart de diepe stem der zeeën.
wie 't oor leent aan mijn wand ontwaart armeeën
die voorwaarts ruisen met een eendre tred
en 't masker van een teer getint palet
omhult een klacht van nameloze weeën…
Ontucht
poëzie
3.0 met 11 stemmen 6.021 Mijn zoon, geef op de Les uws Vaders,
De wijze Les uws Vaders, acht:
Het pad des woeste tuchtversmaders
Loopt uit in ondoorkoombre nacht.
Wie zult gij horen, wie vertrouwen,
Indien gij hem uw hart ontzegt:
Ach, prooi van schaamteloze vrouwen !
Verhangen in een hoerevlecht!
Terug! schuw de ontucht, schuw de lippen
Wier boord van enkle…
In vriendenkring
poëzie
2.0 met 11 stemmen 2.351 In vriendenkring drink ik de gouden wijn.
In eenzaamheid ben ik bedroefd en ween.
O arm aards dal, waar 't onbestendige standhoudt.
Het beste is hier: altijd dronken zijn.
--------------------------------------
uit: Omar Khayyam (1929)…
Een stad
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.783 Zoals men, gaande door een lange straat,
(Die, somtijds zich verbredend tot een plein,
Of soms ophoudend, waar de bruggen zijn,
Van dit eind van de straat naar 't ander gaat)
Zo bont des 's avonds in helle schijn,
Die van het winkel-licht naar buiten slaat,
Elk mense-popje ziet, dat gaat of staat,
Dat hoofd en schouders 't aller-lichtste…