bedrogen
hartenkreet
Tranen als de ochtenddauw
glijden langs mijn gezicht
druppelen zacht op mijn handen.
Verdriet glijdt als een grijze nevel
om mij heen
totdat mijn lichaam langzaam aan verkilt.
Pijn als een ijzige wind dringt zich binnen
in mijn ziel
die inkrimpt van deze kou,
en dan...de zon komt op en werpt…