Ik liep verloren langs het schoolgebouw.
Geen kat te zien. Twee oude eiken
die elkaar proberen te bereiken
al sinds een eeuw of tien. Ze staan getrouw
als ik, ontredderd rond te kijken.
Aan vroeger denkend en aan honingdauw
die naast me zat, haar mond indigoblauw:
ze wou geen meter van mijn snoepzak wijken.
Een vrouwenstem klinkt schel.…
O, hoe ik 's nacht
jouw tabelletje van
van Mendeljev zocht.
En ik mocht
die elementen proberen.
Proef-op-de-som, ondervond
ik je. Alle kanten op.
Zo sterk hadden we
negen maand later:
een eindwerk.
Daarna een heel leven
van doctoreren
op elk woord
uit zijn soortelijk gewicht
in een soortgelijk gedicht.…