Ik moet denken en benoemen in de junizon
en ik herken de buizerd aan zijn staart
ver boven mij, hij weet niet van thermiek
en doet niet meer dan wat hij is
(maar vliegt!):
een zwevende belevende
Maar ik moet denken en benoemen,
ik sluit mijn ogen even, open ze
en vraag me dan al af of ik genoot.…
Na een eindeloze stilte
bewoog er eindelijk iets,
wat volgde is niet te beschrijven,
en in drie, vier dagen tijd
was alles anders.
En alles wat groen kon worden
of roze, of wat kon fluiten of
dansen op ragfijne vleugels,
werd groen of roze, floot, en
danste op ragfijne vleugels.
Opeens deed alles alles wat het wist,
geschokt…