Een koude rilling
kroop langs m'n rug
De maan schetst jou
en ik kaats terug
Ik moet jou hier
niet meer, nooit
Je hebt me verlaten
je taak voltooid
Je bent nu weg
voor altijd
Ik ben alleen
ben je kwijt…
Het leven is slechts
de dans naar de dood
Stil zwerven wij op vreemde tonen
Als poppen mee
met de wijzers van de klok
Op dezelfde maat steeds weer
En het leven roept ons
Maar de tijd tikt voort
Telkens opnieuw zonder besef
Waar de muziek stopt
en de laatste klank
tot een echo uitgestorven is...…
Als ik denk aan die ene avond
Bij het meer
Constant volgden mijn ogen je
Droevige blik
En je haren bewogen toch
Fris als een zomerwind
Gelijk met je stappen
Het was vreemd
Ik voelde me leeg en
Jij lachte naar die late wandelaar die het
Koud had en naar huis wilde
Langzaam stopte je aan de rand van het
Meer en keek rond je
Niemand, alleen…