Op de trappen van de kathedraal
zit ze met geloken ogen nagenoeg sacraal
slechts steels verwijzend naar de beker
aan haar voeten waarin welhaast zeker
enkele centen nauwelijks de bodem bedekken
en blijft zij onbewogen met vermoeide trekken
haar koopwaar schroomvallig tonen aan
wandelaars die niet begrijpend verder gaan
zich afvragend waarom…
Het donsdeken van diepgroen
losjes over de bolle buik geslagen.
Op een bed van veren weiden
met een ledikant in Jugendstil
van duurzaam hout en canadaspijlen.
De airconditioning op windkracht 1
Ietsjes onrustig onder lichtjes infrarood
wacht april de eerste weeën af,
bladerend in een vierkleurenkataloog.
De bomen wiegen zachtjes al…
van koperkwartet en koor
Doden kan ik aanzien en hongerende kinderen
bovendien maar het zinderen van koper
in heldere kathedralen, parelmoeren klanken
van zilverwitte engelen en het aanhoren van het
gonzend donkerbruine lied van getaande heren.
Nee,
dan komen tranen boven waaraan ik nauwelijks
weerstand biedt.…
Wie is het naar wie je tracht in deze dagen,
voor wie je stralend witte lentes breit
van zuiver zilver, dragend als het ijs op de gelagen,
te dunne stiltes vol ongeduld verbijt?
Totdat verlangen langzaam slijt tot wachten,
zo hooggespannen broos als porselein,
wanneer de schalen splijten in barse nachten,
geen water zal onbreekbaar zijn.…
‘Ze hebben deze aarde
eerder bewoond dan jij en ik,
zijn ouders voor ons, broer en zus.
Lees aandachtig de namen
van hen die liggen in lange rijen
geladen in stalen sarcofagen
rug aan rug in cocons van karton
tot iemand hen ontrolt tot namen
in jaren van weleer en eeuwen
geleden en begraven.
Zijn graaf, graver, poorter en pastoor
meier…