De gedroogde bloem
netgedicht
De bloemen werden naar believen
genomen, net als moeder.
Veertien dagen wachten op
een verzetje en het dan bekopen.
Haar geborstelde haar ligt
op de trap, in de kelder
haar trouwring, op zolder
een eierstok.
Het raam kruist de deur,
mijn kaars brandt haar haar,
de tocht doet me stikken.
Weer een gedroomde wandeling
achter de rug, zicht…