een luttel dier probeert kieren te dichten
verkoeling naar binnen te metselen
in de gangen van zijn zandkasteel
zwaluwen vluchten in cirkels
jagen hun stem na in de wind
de lucht, een verlengstuk
van weids en helder water
als een kind met een spiegel
en de ogen van zijn moeder
evenzo sprekend en blauw
het zindert verderop
hier kan een steen…
zoals de bloedneus
die pas wordt opgemerkt
wanneer een warme druppel
het bovenbeen raakt
in rode verf uiteenspat
nagenoeg direct
wordt opgezogen
door smetteloos katoen
je kijkt ernaar en weet
je bent meer dan
een stap te laat
de neus ervoor
op te halen
het was al begonnen
voor het merkbaar voelde
je kon er niets aan doen…
iedere nieuwe eenling
bobbelt een druppel
oppervlak groen
kroos dat langzaam uitdijt
het water toedekt
met een dun lakentje plant
alsof het zegt, doe maar
even niet zo vloeibaar
ik verstop je
zet je kabbels stil
probeer wat te slapen
dan houd ik de wacht
als een verlaten stukje land…
buiten tikt iedere druppel regen
een argument tegen het raam
binnen spreekt iedere bubbel co2
de druppels steevast tegen
ik laat ze in hun gekibbel begaan
zinloos twee polen naar elkaar
toe te willen bewegen
Spa rood blijft altijd de ander
met zijn jas binnenstebuiten
blijft altijd omgekeerde regen…
abrupt ontwaken of nooit geslapen
in illusie van minimaal gedroomd
hoe dan ook de pijn verdragen
van niet zo, nooit zo, niets van wat
geen moed om 't eerste zonlicht
van morgen alweer te vangen
liever geen wijn maar woorden drinken
uit de tranen van een dichter-
bij gewild te zijn. Veel dichterbij
gewild geworden, ernstiger nabij
dan niet…
als je toch een richting
op moet, blijf dan
evenwijdig aan mij
op armlengte afstand
of een iets te dichtbij
ik zal wel lineair voortgaan
onafgebroken regelmatig
dagen vullen met bestaan
binnen de lijnen kleuren
grijs of zilver, zilvergrijs
standaard HB zal voor
kleurpotlood doorgaan
het krast en vlekt
morst koffie en tranen
als de houten…
de tijd die in
herinneringen
uitdijt
afbuigt
het karmozijn dat
aanhoudt
dwingt
suist
van eb naar vloed
eb-vloed
eb-vloed
zestig, zeventig keer
per minuut
in ieder tij
de vraag naar jou
de echo die
nou eenmaal
echoën moet
zelfs als een
antwoord uitblijft…