Vader
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 
383
383tegen de roest
van de mensheid
dat ons ijzeren gestel
langzaam omvatte
en dreigde te verminken
borg jij jouw hart
dat al bloedde
uit duizend wonden
voordat ik erachter stond
je liet het doorsteken
zodat ze het mijne
niet zouden raken
maar dat deden ze toch
we schreeuwden
en zongen samen
terwijl we ze
met uitdagende…
Bezig met laden