alsjeblieft zet de
tijd in z'n achteruit
doe de deur maar weer open
pak je koffers maar weer uit
laten we dat gesprek
nog een keer overdoen
en dan niet schreeuwen
en slaan zoals toen
waardoor jij
van binnen bent gebroken
de deur slaat, de laatste keer
dat wij elkaar hebben gesproken…
plotsklaps
schiet mijn hand los
ga ik kopje onder
ten onder in totale chaos
happend naar adem
kom ik boven
grijpend naar houvast
rol ik ondersteboven
troebel is het water
waarin ik dreig te verdrinken
gedachtes flitsen voorbij
even laat ik me wegzinken
opeens
word ik opgetild
als een veertje zo licht
meegevoerd de tijd verstilt…