41 resultaten.
roos
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 34 gezang van nachtegalen
ontdoornde rozen
op een klein wit graf
rose
elle a vécu ce que vivent les roses
l'espace d'un matin
de tijd lacht
oorverdovend
zingen de nachtegalen…
de overbodige tijd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 26 wie rondstrompelt
in de overbodige tijd
volge de mens
die zich verliezen kan
in het tijdeloze…
voor jou
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 105 zou het kunnen
in de tijd blijven wonen
de dagen
gewoon
hun gang laten gaan
en alleen maar
zijn
de geur van lavendel
van rozen
van meidoornhagen
doornen?
de zang van nachtegalen
het krassen van kraaien
krassen?
het koeren van duiven
gevolgd door de obligate balts
en het onvermijdelijk driftig paren
vanwaar zo opeens mijn droefenis…
gewoon
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 59 wij sterven
ook
gewoon
bladeren
worden
weggewaaid
vlinders
worden
weggeregend
wij
sterven
weg
stikken
in de tijd
dood
gewoon
doodgewoon…
het blauwe niets
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 het niets is niet het anders iets
het niets is niet het niet iets
het niets is pijnloosheid
het niets is zijnloosheid
het niets is oneindige ruimteloosheid
het niets is eeuwige tijdeloosheid
het niets is het oorverdovende oogverblindende adembenemende diepste
van het diepste blauw
ginds aan de andere kant
van de horizon
ach
uit te kunnen…
onze dagen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 122 en zo
worden
zelfs onze lichtste dagen
bezwaard
met leegte…
omhooggaan
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 122 omhooggaan
op een asfaltweg
op een steile asfaltweg
je gaat niet recht omhoog
je gaat schuin omhoog
schuin links
schuin rechts
schuin links
zodat je ademhaling gelijkmatig blijft
zodat je spieren zich spannen zonder pijn
omhooggaan
op een steil stenig pad
je gaat recht omhoog
je zet je voeten vast op uitstekende stenen
omhooggaan
op een…
lente
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 137 mijn bomen
bloesemend
in blauw
mijn doden
in de grijze grond
vergaand
vergeten…
onze duisternis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 66 verzinkend
in onze duisternis
weten we de wereld wijken
wat van de wereld rest
het ruisen van de regen
het suizen van nachtelijke treinen
die door onze dromen glijden
de warmte
van ons eigen nest…
zijn
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 66 hier te liggen
in dit warme zachte bed
zo zonder pijn te zijn
enkel maar te zijn…
troost
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 83 de troost te weten
dat ons lijdend lijf
zijn weg naar de eeuwigheid
wel zal vinden…
in het donker
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 132 ik hoor de regen vlagen over ons huis
de stormwind rukt aan onze luiken
en ik weet je buiten
in het donker
ziek
je jaagt je wagen door het zwarte water
vechtauto's schieten jou voorbij
jij rijdt verder door de nacht
naar die altijd luide stad
ik wacht…
alleen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 68 te gaan
in het waas
van witte bomen
intens alleen
maar niet verlaten
al één…
zeepaartje
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 110 en zij
samen grijs geworden
zaten samen op een bank
en keken naar hun zee
hun lucht was zilverblauw
zilvergrijs glinsterden hun golven…
zeeondergang
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 75 een vrouw
een man
oud en oud
zaten op een bank
en keken naar de zee
en hij zag
en zij zag
dat
hun zee
weer
de zee
geworden was…
blauw
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 74 donker blauwt het blauw
vibrerend
diep
aan d'einders dezer blauwte
blauw
het niet…
straaljagers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 en weer
jagen straaljagers
hun stille witte strepen
door mijn blauw…
zeeopgang
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 51 en toch nog nu
nu
na al die jaren zeewee
weer
het zilveren zieden van mijn zee!…
afscheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 voor altijd nu
het stof
het puin
de scherven
van wat eens
ons zonnig zeehuis was
de zon zinkt zelfverzekerd
zeker van haar opgang
weg in zee…
wandelen in Meran
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 58 wij gaan
lichtvoetig
door het wervelend stof
rondom ons
het zomerend lover
van struiken en bomen
de heldere zang
van vogels
verdoken in het geurend groen
de tijd
l........k
oo....n....e
pt...i.........n
....h ........d
achter ons aan…
digitaal gaan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 hier
te moeten gaan
in dit digitaal sterflokaal
hier
vergaan
ver
gaan…
misschien de zee nog
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 158 tegen
dit
uitgehuild
uitgehold
uitgeloogd
verdriet
misschien de zee nog ...
maar dan
kleurloos
zonder golfslag
zonder zon…
liefdevol
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 59 de donkere demon
hij beloert ons liefdevol
terwijl wij spelen in zijn zomerzon
en slaat dan
zijn scherpste klauwen
in ons zachtste vlees
troostend strooit hij zout in onze wonden
en spreidt vol mededogen
zijn lange winternachten voor ons uit…
zien
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 54 naar de zee kijken
en zien wat je niet ziet…
rotsvast
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 60 vast in je schoenen staan
rotsvast op je blote voeten op het strand staan
en naar de zee kijken…
ongezien
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 mijn boom spreidt vanuit het donker
zijn takken open
in het laaiend licht van liegende reclameborden
ongezien
ongehoord
noordwaarts zuidwaarts
glijden auto's in kolonne voorbij…
François
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 88 aan de fazant die ons maandenlang betoveren kwam
ik mis je
mijn fazantenman
veel meer dan men een fazant missen kan…
geborgen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 68 donker nu
en stil
het al te veel doorvaren watervlak
geborgen
het fel gejaagde waterwild
in de strengeling van struiken en vergaande autobanden…
zonder titel
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 154 de merel die fluit op het huis
is veel meer dan het huis
de merel wereld
het huis hok…
zonder titel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 achter het schuttend scherm
van haag en struik en boom
en bloem en geurend gras
weet ik
in de brakgekapte dolgedraaide tuindergrond
tussen hok en stal en pergola
mijn wouden donker diep
mijn zonbeschenen hoogtevlakten…