De toon, de klank van je stem
Verandert met het uur
Ik ben weg, zegt de toon
Het is over, zegt de klank
Al luisterend voel ik de afstand
die uur na uur ontstaat
Zoekend tussen de woorden
Hoor ik jou niet meer
De lijn is verbroken.…
Weeen lijken het
In omgekeerde tijdsrichting
Ze ontsluiten een sluis van verdriet
Vloedgolven van tranen
Maken de weg vrij
Voor de geboorte van vergeten…
Zwijgen maakt een hels kabaal
Als ze niet gewenst wordt
Gillend, snerpend, snijdend
Slaat het tegen mijn lijf
Langzaam dringt het binnen
En vervangt daar de stilte
In een oorverdovend lijden.…
Er is een plek in mij
Die zich laat voelen
Als jij mij verlaat
Sussend probeer ik er
Goede maatjes mee te worden
Na een lange tijd van flirten
Ben ik mijn eigen partner
Liefste, ik verlaat je nooit.…