Alle inzendingen van Jan van Loosdrecht

Gebeld worden door een relatieve onbekende, die je een, twee, misschien drie keer hebt gezien, een stem, rustig, degelijk en vertrouwd bovendien, die jouw interesse in een reisje met haar verkende. Het gebeurde mij een paar uur geleden, een vooruitzicht van een twee weken durend avontuur in Turkije, waar hier en daar de boeren nog met ezel en…

Zoals Athena uit het hoofd van Zeus beviel, gewapend Zo bevielen piketpalen aan het mijne, geslepen…

Het pamflet dat van schande spreekt Prijkt daar ergens op het internet Men moeten weten dat de leek Het vuur gestolen heeft, en het doorgeeft Het pamflet, het is de wond Waaruit dagelijks pikt de adelaar Voor altijd hangt het daar Om het kind terug naar zijn kamer te sturen Maar in de late donkere uren Waarin het voorbeeld voorbeeld is…

De stoornis die ik heb organiseert mijn leven zo dat ik steeds meer alleen ben. Ik ben mijn stoornis niet, ik héb een stoornis. Ik wil niet alleen zijn, maar mijn stoornis wel met mij. Mijn stoornis houdt mij voor de gek, laat mij denken dat ik hem ben. We drukken armpje, maar we hebben geen toeschouwers. Hij wint te vaak. Ik moet…

Na het veertigste levensjaar begint het uitstel We zijn allen hetzelfde lot beschoren Toch leven we als onsterfelijken Maar die ene zoete zalige troost Die wacht ons allen Zijn naam is groot Hij is de grote gelijkmaker Je kan op hem vertrouwen Aan hem toegeven Laat hem zijn werk doen Zie je bewegingsvrijheid ingeperkt Meer en meer Hij…

Het geluid dat het licht in de hoek maakte Overschreeuwde mijn avondgemoed Reeds bevind ik mij in het iets donkerder Als aan een muziekversterker draai ik aan de knoppen Om mij af te stemmen op de Weg Draaien, regelen, tot je samenvalt Verstrooiing is een gehavende vijand Die je een arm om de schouder slaat Om er een mee te worden Vrede…

Ze omvat mijn woning. Ze omvat Ze omvat de schelp waar ik uit was gebroken Ze omvat, maar ze weet niet Ze weet niet van mijn vrijheid en hoe die gewonnen was Ze had vast. Ze had vast anders gehandeld Maar moeders zeggen: als hadden komt is hebben te laat Ik was eens. Beloofde iets. Maar stremde in iets dat blind was Ooit zal ik weer, zeggen ze…

hak vormen uit een alfabet buig de rij van a tot z totdat hij breekt bij de k als een tak die knapt de prijs van de omelet is het breken van het ei teken van voren, opzij en boven contouren van een lichaam splinters klinkers spatten tegen je veiligheidsbril weet wat dit worden moet de vormen moeten uitnodigend lezen hak er een taille…

Ik was jong en het was hip om te schermen met ziektes. Mijn vader was ook niet zo oud en niet welbespraakt genoeg om met woorden te spreken. Hij sloeg de ziekte uit mijn mond. Ik weet nog waar en hoe en hard. Voor de verandering werd er nog wat spanning bijgeschreven op de harde schijf die bij poëten voor ziel doorgaat. Ik hoor dat…

Oh psychiatrie Hemels instrument voor pacifistische despoten Als ik je aankijk, kijk je glazig terug Als jij, oh psychiatrie, een samenleving was, was je streven dan een democratie te zijn? Of zou je je innerlijk tegenstrijdig weten? Jij psychiatrie, jij weet het, jij alleskunner, doorgronder van disfunctionerend leven Oh verlichter, til mijn…

Tegenwoordig herstel ik snel van mijn liefdesverdriet Het is er nog, een ondergrondse zee van tranen Waarvan het bestaan door een mij onbekende Slechts vermoed kan worden. Ludduvudduh Duurt de helft van de lengte van de relatie Maar de liefde voor deze vrouw zal nooit over gaan Trots als een hond met een bot in zijn bek Draag ik deze zee manhaftig…

De perfectie eisende tiran in mij kijkt niet met zijn hart. Hij is gewend hout te schaven tot het glad en zacht is. Maar hij herkent het niet wanneer het zich voor zijn ogen aandient, de zachtste zachtheid. Toen de wijn hém zacht had gemaakt, stopten de klokken met tikken. De ravissante Joodse nodigde hem in haar heiligdom. Er was een…

1. Dit kutleven heeft haar weer zover; ze moet broeden op een poëem om boven haar leed uit te stijgen. Er werden grappen gemaakt toen ze vertelde over het geweld en de bruuske grensoverschrijding. 2. Zoals dat niet om te lachen was, zo was dit niet om te delen, maar hij deed het wel. En ze glommen om haar naaktheid waar die bedekking…

Ik stroom door jou Als een rivier door de bedding Ik droom door jou Je lach is mijn redding Vertel me wat je ogen gezien hebben Maar vertel me niet wat je verlangt Want het bangt mij dat ik niet degene ben Die het je geven kan Ik bezit de vonk, maar niet de gave Ben ik bang Om jouw wensen naar de haven te brengen Want het duurt met mij…

En thuis kwam ik. De liefde heb ik getrotseerd. Ik heb haar gezien. Limoengroen vertrouwde ze me haar eigenste grensverhalen. Koel hield ik me. Drie Engelstalige gedichten manifesteerde ik, terwijl ik dronk als een zeeman. Ik leerde over de driehoek van Jan, tussen Pixies, Nirvana, en mijn band: Queens of the Stone Age. Thuis kwam ik. Omdat…

En zo ben je getuige van een wereld die zichzelf terugtrekt. De rafelranden van de stad heb je achter je gelaten. Oog in oog sta je nu met een onmetelijk uitzicht. Er gebeurt hier niks. Slechts bedoeïenen weten het, hoe je hier in leven blijft. Veel stilzitten, thee drinken, en niks doen. In het Oosten zouden ze taoïsten heten. Eerst was er niemand…

Hij werkt waar het water laag staat Een dagelijkse inloop van honger en dorst In zijn boot, staat het water hoog Al zijn paarden heb ik bereden: De vurige, de snelle, de krachtige Er staat water in de boot En terwijl híj zorgt voor water en brood Stap ik in de jol met overtollig nat Schep schep voor schep Een bodem in het vaartuig Het…

Je bent een held wanneer je voorkomen kan dat de dijken doorbreken. Als je van geen wijken weet. Je bent een held als je bijsturen kunt, niet opnieuw de bocht uitvliegen wilt. Versnellen kunt, vertragen. De dromerige nachten, de lege dagen, vullen kunt. Je bent een held als je vanuit de diepte weer mens weet te zijn aan het oppervlak,…

Je zit op een terras. Flarden schoonheid flarden lelijkheid, ze trekken aan je voorbij. Het mozaïek ligt in scherven op de grond, links van je, rechts van je. Je neemt het waar. Een poging tot integratie tot een geheel, is een gedachte. Deze dag belooft iets, een uitlopende passiebloem op je balkon kondigt dat aan. Een helikopter boven…

Dat geld en macht het communicatieve handelen verkorten, de waakhond van de democratie wist het al. Ga daarom nooit na twaalven naar een avondwinkel, waar je tussen beschonken klanten een afzakkertje en wat te roken wilt halen, om een lange dag mee af te sluiten. Gestresst snauwen ze je af terwijl je je buit binnenhaalt. Probeer er dan nog maar…

In een fragment van een seconde besloot ik het, tikte haar naam in en zag haar aangezicht ongewijzigd. Drie maanden stilte; een vacuüm van gedachten. Het begint lekjes te vertonen de lucht staat in de rij, smacht om de leegte verlossen van opgelegde eenzaamheid. Het ongeschreven verdrag staat op het punt geschonden te worden m.a.w…

Zijn gedichten zijn de zachte steen. Ik zocht ze om mijn geest te slijpen. Halfdronken zoek ik nu naar een beeld, zoals hij die, nuchter welteverstaan, zijn werk serieus neemt. Het daagt me steeds frequenter dat ik van de nood een hobby kan maken. Een werkelijke reden om te leven heb. Ik krijg het niet gezegd, dat de juiste woorden - me…

We vissen uit dezelfde genenpoel. Ik móést kennismaken, want ik dicht en zij laat zien hoe dat moet. Dragen dezelfde naam, stammen van dezelfde uitbarsting. Ik is slechts een vlag schrijft ze en ik zeg dat ze gelijk heeft daarom werd ik wat ik was. Taoïst. Alles stroomt. Behalve ik, ik buts en ik bots. En klots als een onstuimige rivier…

De cadans van jouw zacht pulserende golfgeruis, zee, het neemt me mee, naar tijden van onbezorgdheid, lang vervlogen. De kust de boezem waaraan ik in een zoete zeeslaap val.…

Ze paradeert over de trap om het volk te laten weten hoe het met haar tamme zwijnen is. Met bulderlach en volle borsten destilleert ze het wild uit de man, die zich – gelokt door haar grote ogen en open blik – in haar armen een gefuikte vis weet. Alleen een list kan bevrijden, uit de handen van deze tovenares – dochter van een zonnegod…

Hoe ik ontdek, dat ik er een sardonisch genoegen in schep, dat hij van een ander niet krijgt, wat 'ie mij niet geeft. Het is onmenselijk. Was ik vergeten dat wij dieren zijn? Tit for tat? Quid pro quo? Ho even! Voor eens bereid niet over het kompas te springen, maar te lezen, te voelen wat zijn bedoeling is! Jaren voer je en zwoer je aan niemand…

Dat ik de ban doorbrak door het houten beeld dat niet in de container paste, door te zagen met de Sandvik- zaag van mijn lieve opa held, christen, bakker. Dat ik dat deed om jou, heks Om jou, wie wás je eigenlijk? anders dan het middelpunt in zeker zes namen van mannen die iets mét jou, die iets ván jou? Ik wil het niet weten. Ook niet…

Ik zeg: ik schrijf bij drama Zij zegt: schrijf maar niet Ik schrijf En ik schrijf en ik schrijf en ik schrijf Over bomen wil ik schrijven Over de lucht die zij ademen Die wíj ademen Over de seizoenen mét en de seizoenen zonder zoenen Over liefdes aangevangen over havens en schepen en dat alles tijdelijk is Maar o zo mooi o zo…

Zonder toestemming ruim ik de karkassen op, want ik ben ineens de vleesgeworden leiding. Als een haan die victorie kraait ben ik wakker geworden uit een droom, waarin ik aangemoedigd word door hen die mij liefhebben. Door mijn vader vooral. Hij laat het dienblad vol rijkelijk bier rondgaan over de toegestroomde menigte. Mijn linkerhand…

Het is niet het voordragen op dit podium, waar ik zo tegenop zie. Maar de deuren van dit bastion van gebroken geesten, deze deuren binnengaan, de plek betreden waar je uit alle macht weg probeert te komen als je er bent, waar gestoordheid en gezondheid om voorrang vechten, waar je overgeleverd bent aan de goede bedoelingen van vreemde verplegers…