De kaarsjes branden, de kerstboom geurt,
een kerstmenu met groente al dente.
Maar toch, het weer dat kwakkelt en zeurt,
wekt diep in mij de heimwee naar lente.…
In de gang
van mijn leven,
hier en daar verduisterd,
was jij heel even
het baken,
dat weer richting gaf
aan mijn weg.
Als geschenk
alleen jezelf,
zomaar een bezoekje,
spontaan en welgemeend,
als mens,
die weer voeding gaf
aan mijn geest.
In de spiegel
van je ogen
ontdekte ik mezelf
en ik herkende
het licht
door je hart gekaatst…
Men zwaait de bodem met veel zwier,
totdat hij dun wordt als papier.
Een bijna heilig ritueel,
maar ook een bron van veel vertier.
Tomatensaus, liefst niet te veel,
kaas, champignons, gehakt of heel.
En soms wel een seizoen of vier,
ansjovis, uien of makreel.
Italiƫ, voor jouw primeur
bleek ras je zonnig land te klein.
Men bakt hem dus…