Ik ben stukken jonger dan ik ben
onderuitgezakt mijn oudheid ken
jong van geest waarin ik mijzelf verwen
te dikke buik verdring voor dunne den
ik laat mij in de waan van het gewen
tussendoor de echte waarheid onderken
in werkelijkheid veel ouder dan jonger ben
ondanks ik dichter naar ontslapen ren.…
zal ik of zal ik niet
het wordt zo eentonig
kom, jaag haar op stang
voor de broodnodige afwisseling
als het hoogtepunt bijna bereikt is
het uitloopt op ruzie
kun je het weer goed maken
voor de broodnodige afwisseling…
ze kreeg het al met haar geboorte mee
als kind op school niet te houden
en bleek ze dol op woorden verzinnen
onderwijzers lagen in een deuk bij
werkbesprekingen en noemde haar
spreektaal voor een kind ‘vindingrijk’
ze begon vroeg koesthouwers te slikken
zoals ze medicijnen benoemde en schold
jongens uit voor kutgrijpers en befbeesten…
naar juiste zinnen zoeken blijft altijd
ook ik zocht naar arglistig methodiek
mijn gelijk te halen in dwangtechniek
welke mijn baas hanteerde was een feit
als het mij niet lukte stal ik haar vraag
stelde voor de rollen om te draaien
in eigen- zelfreflectie te graaien
haar fermiteit kenterde ietwat traag
gaandeweg zochten haar ogen woorden…
De nacht houdt gevangen in catastrofes
alsof doorzichtige touwen kracht hebben te binden
maar ontwaken is krachtiger als de dood alleen maar
zin heeft in te grijpen
Magere Hein heeft tot op heden nog lang niet al het
werk verzet en laat het er niet bij zitten, hij slijpt
continue zijn zeis, ondanks onverzettelijkheid
gaat hij zelf flink over…
ode u aan de niet kleur
als geen licht wordt teruggekaatst
alleen de nacht
welke zich bekleden laat
zwart gedragen wordt
geraadpleegd past in alle tijden
veelzijdig zijn de blikken
zie rondom verheugenis
daarna de dood in rouw gekleed
hoe trouw tooit
het huwelijksfeest
in onderscheid naast wit…