Jou schrijf ik, nu nog ver,
toch ook al vertrouwd.
Jij als landschap,
nog helemaal te verkennen,
verrassende vondsten,
schaduwen en druppels licht,
alle dieren die daar leven,
wat ze te vertellen hebben.
Ik zal goed luisteren
en leren verstaan,
dieper dan jouw woorden reiken.
Dat is wat ik je geven wil.
Nu en hier, op deze dag,
die bij…
Grijs doorbroken
lijdzaam mededelen
zuigt een zwaar verlangen
mee te gaan
op gezamenlijke vleugels
temidden opgenomen
wijds en ver
ja, te gaan
verstilde grauwheid tastbaar
verlaten van hun vlucht…
verwaasd op het balkon
in de verte de zee
wat zegt ze mij?
een zeilschip gaat voorbij
wit tussen de bomen verdwijnt
de wind wiegt de takken
zachtjes de bladeren
dakpannen rood in de rij
schouder aan schouder
de zonnestralen tegemoet
wetend warm zijn nabijheid
brengt mij terug
verankerd
met open armen in mij
warm en licht
de verte…