73 resultaten.
Ontbijt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 180 Ik eet een lekker sneetje krentenbrood,
Een laagje boter en een plakje kaas.
De Volkskrant heb ik open op mijn schoot.
De koffie filtert langzaam naar mijn blaas.
Ik neem een trekje van mijn sigaret,
Het pakje Dunhill ligt naast de beschuit.
Mijn scharrel roept me: “kom je terug naar bed?”
‘t Is zaterdag, welja, wat maakt het uit?
We liggen…
In het park
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 290 Drie rondjes park nog, ‘t is verdorie laat,
De schemer daalt al tussen kale bomen.
De bladerritsel in de struiken praat
Met westenwind. De modderspetters komen
Uit de zwarte plassen op het voetpad
Als kleine kruisraketjes gelanceerd
Terecht tussen mijn dijen. En de stad,
Concentrisch rond mijn rondjes gedrapeerd,
Gaat langzaam licht voor lichtje…
Aan de gracht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 280 ‘t Is uitgestorven op de stille gracht.
De nevel dempt de klank van verre auto’s.
Terwijl ik op mijn hartelieve wacht
Maak ik in gedachten grauwe foto’s:
De boogbrug met zijn natte kinderkopjes,
Het stille groene water in de gracht,
De zwarte deur met zeven deurbelknopjes,
De man die op zijn hartelieve wacht.
Een fietser rijdt me bijna van de…
Sleutelbos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 261 Nou kan ik wéér die rotsleutels niet vinden!
Moet met de auto, kan de deur niet uit.
Ik loop me echt geweldig op te winden.
Tot buiten plotseling iemand heel hard fluit.
Ik schuif het raam omhoog, kijk naar beneden,
De buurman, Willem geloof ik, roept: “Hé, maat
Toen Pien en ik de voordeur opendeden,
Zagen we die sleutels, hier op straat!
Van…
Afspraakje
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 299 ‘t Is mei, ‘t is mei, de lente is gekomen,
De wind is warm, de lucht is blauw, ik ruik
De jonge blaadjes aan de blije bomen,
De vlinders vliegen, buiten. En mijn buik
Zit ook vol met fladdervlinders, binnen.
Vandaag, vanavond, gaan we samen uit.
Vandaag, vanavond, gaat het echt beginnen.
Vanavond streel ik zacht haar zachte huid.
Ik zit op het…
Lunch
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 301 Vandaag lunch ik eens lekker ouderwets.
Geen afspraken, geen trendy restaurant.
Alleen de stad in, zonder het gezwets
Van zakenpartner, leverancier of klant.
Geen kreeftensoep, geen tamme eendeborst,
Geen wasabimayonaise op tonijn,
Geen nestje sla met tijm-en-dille-worst,
Geen Deens in dadeldrab gestoofd konijn.
Ik ga gericht op pad en kom bij…
Tijdloos
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 230 De tijd ontdooit
wordt vloeibaar als water
vormloze vorm
van eindeloos geklater
Ik ben een roos
van zaligheid
mijn levensstap
ontvalt de tijd.…
Leegte
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 176 Uitgekleed door de wind,
schouw ik door betraande ramen;
mijn hoofd lijkt leeg
en of ik vind, de weg
naar al die vergeten namen.
Hoe kan ik leven als het kind,
dat nooit gevraagd
zich moet bekwamen;
in het vullen van een ledig hoofd,
bedachtzaam knikt het ja en amen.…
De droom
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 424 Bezint eer ge begint,
ook al gaat het met vallen en opstaan,
de boog kan niet altijd gespannen zijn,
je dient voet bij stuk te houden,
want wie niet sterk is moet slim zijn
en wat goed is komt snel.
Geduld is een schone zaak,
het is beter laat dan nooit,
er leiden vele wegen naar Rome,
nu hopen dat ik er ooit mag komen,
de aanhouder wint…
Verdampt
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 132 De ideeënrijkdom van
een wandelend museumstuk,
het wil maar niet beter worden.
Zijn weerwoord; daar
moest men doorheen kijken,
om iets te zeggen te hebben
was een duw in de goede richting
onontbeerlijk; dat zou men ook
kunnen zeggen over zijn mislukkingen.…
Goeie kansen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 176 Wordt de druk te groot,
ga ik ondergronds:
onder één dak
is de omvang aanmerkelijk kleiner.
De wolven die wij zijn;
allen tegen allen,
vooral bezig met overleven
terwijl het einde openblijft.…
Dichter bij zee
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 189 Rustiek en glad bij eb en vloed,
God keek toe, zag het is goed.
Het water lag er rustig bij
zo hoort het te zijn tussen Hem en mij.
Golf na golf brak op het zand,
God keek toe vanaf het strand,
plotseling kreeg Hij een idee;
was Hij niet dichter bij de zee?…
Tegenstrijdigheden
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 666 Het afbraakproces is in gang
gezet: de zaak bloedt dood,
levend opgepakt bij het voorportaal
na rechtstreekse contacten.
Na een veelbelovend begin,
maak ik een doorstart met jou
in afgeslankte vorm, dat klinkt
romantisch, maar het gaat er soms
hard aan toe. Om overeind te blijven,
lever ik een taai gevecht om het bestaan;
de dood ligt…
Alles wat ik erover weet
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 336 Ik zweefde door mijn eigen wereld:
de schaduw van een levende,
die niets om zich heen opmerkte,
als een onzichtbaar kleed voorgoed verborgen.
De toekomst was weggelopen uit mijn dromen;
fragmenten, zo kaal en eentonig
als de stem van de winter.
Iemand liep weg: de vervulling van een droom,
ongemerkt opgenomen; zijn afwezigheid
schuldig…
Onzichtbaar
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 172 Is het een taal die
ik niet spreek, waardoor
niemand mij kan horen,
of ben ik afwezig, steeds
voor onzichtbaarheid
geboren.
Soms raak ik eventjes
van streek; de mensheid
toebehorend,
of ben ik van het toekomstige
ras: de vierde dimensie
aanborend.…
Denkend aan jou
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 300 Ik sta hier zo maar stilletjes
aan je te denken in een sfeer
van verwachting; één of andere
wending van het lot geeft
een licht gevoel van opwinding:
het gevoel dat alles is, zoals
het hoort, een gedachte waar jij
aan wennen moet. Ver van mij
verwijderd, leg ik je neer op het
brandend zand: op deze
onmogelijke plek werd geheel
onverwacht…
Ze
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 270 Zie ze kauwen
zie ze malen
vol vertrouwen
door de straten
malen zij niets ziend
niets ontziend
net zo traag als
ambtelijke molens.
Zie ze lopen
door de straten
geheel verdoofd
niets in de gaten
op hun hoofd
oren verstoppend
van omgeving beroofde
robot poppen.
Zie ze bellen
mobiele straten
ogen met schellen
niets in de gaten…
Levendig
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 173 Er liggen nieuwe mogelijkheden
open voorbij de zonsondergang:
ik hou mijn wereld klein, het
hoeft van mij niet groter.
Soms stel ik mij voor; men
sterft met wie men lief heeft,
een bevrijdende gedachte, als je
ergens naar streeft, gebeurt het ook.
Overal hoor ik dezelfde geluiden
van een moeilijk te doorbreken stilte:
de onoverbrugbare…
Angst
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 220 Op hol geslagen;
als je weer thuiskomt,
is je vertrouwde omgeving
vreemd geworden, na dagelijks
heen en weer geslingerd
geworden in een prettige sfeer.
Het leek erop, dat je in een
aparte wereld was gaan leven.
Bezield van een grote afstand,
de kunst om met weinig woorden
veel te zeggen: een geestverwant;
een fragment van angst.…
Stille getuigen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 413 Standbeelden, stille getuigen
van een verloren verleden;
versteende gedachten, staand
in het nu, het heden
Feilloos weggevaagde geschiedenis,
rondwarend in een oorverdovende
stilte, zichzelf aanhorend bij
gebrek aan aandacht.…
Exit-liefde
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 765 Gisteren zei je dat het niet hoefde
vandaag vond je dan weer van wel
kan jij dan echter niet begrijpen
ons leven wordt een ware hel
Altijd luisteren naar gefluister
buren die hun gangetje gaan
wanneer ik doof ben en niet luister
zie ik jou ook niet meer staan
Het leven is een hel geworden
een droef en uitzichtloos bestaan
sleur is als…
Tegenstrijdige berichten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 173 Houden van, was haar nodig hebben:
hij voelde daar niets voor,
zo'n samenwerkingsverband
had zo z'n beperkingen.
Om haar hart te kunnen horen
kloppen, was een kwestie van
experimenteren, kijken of de
verwachtingen uitkwamen.
De kou werd uit de lucht
gehaald door een stapje verder
te gaan; naar eigen zeggen
vormde zij, zijn menselijk…
Voorgoed verloren
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 168 Iedereen wordt ergens naartoe gejaagd
om niet in het verleden te blijven steken;
je gelooft je eigen ogen niet, wanneer je
het heden even uit het oog verliest,
als je er even bij stilstaat, omdat
je even niets beters te doen hebt, blijken
de anderen al lang van de aarde verdwenen:
de geur van dood en aarde, vredig voorovergebogen,
toevlucht…
Ik stond bijna stil
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 128 Ik ben vannacht bijna doodgegaan,
als een vreemde tastte ik in het duister
van mijn bestaan; de aanzet tot het
komen en gaan, wanneer gedachten worden
gekluisterd: het leven is als het spel
van wolken en maan, al even
ongrijpbaar als haar grillig bestaan;
de strijd aangaand met wie niet goed luistert.…
Een mistige dag
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 273 Een mistige dag in mijn hoofd,
ik kan niet denken, totaal verdoofd
staar ik wezenloos voor mij uit:
een diepe zucht ontsnapt mijn mond,
ongedurig kijk ik wat rond,
dwarrel gedachteloos door de lucht,
in beweging kom ik niet: overmand
door een onpeilbaar verdriet, om een
geliefde, die het leven liet, waar het ooit
vandaan is gekomen; het…
Een prachtig beeld
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 136 Als ze je in de verte zien,
roerloos als een regengordijn;
ondoordringbaar, omdat je
afstand genomen hebt van
deze ongedwongen sfeer;
de leegte van het bestaan op-
vullend, je verzettend tegen
waar je nooit thuis was,
op eigen initiatief afstand
nemend van water en aarde,
stille stranden, blauwe luchten,
de ontwakende steden:
definitief…
In het nauw
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 150 De wereld wachtte;
liep achter de feiten aan,
overwoekerd door bijgeluiden.
Haar noodkreet kaatste
tegen de wanden; het einde
van een tijdperk inluidend.
Uitgeblust, steeds wankeler wordend,
was zij onbetwistbaar te moe;
haar bestaan was ernstig aangetast.
Om de dingen anders te doen,
moest zij in ballingschap; versmelten
met de oneindig…
Een ongewone dag
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.061 Hier lagen wij dan:
dicht tegen elkaar aangedrukt,
zorgeloos dwalend door het vlakke
land van onze gedachteloosheid;
opengeslagen, verlangend naar
een sterk antwoord; niets was onmogelijk,
wie kent zijn geheim niet;
het leek erop, dat het zo gewild was,
bij voorbaat alles geregeld, vaststond.
Geheel in de war overtrof het al onze
verwachtingen…
Weldra onderweg
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 996 Hij was er met zijn gedachten
niet meer bij, aan het oog onttrokken
achter de heuvels van een afwezige blik,
als zag hij een prachtig visioen,
waarin zijn blik zich verloor;
verloren geraakt in een stortvloed
van licht: ik zag zijn ogen dichtvallen,
uitgestrekt lag hij verlaten en ingeslapen;
het was alsof hij zijn ontwaken afwachtte,
om…
Dit was de werkelijkheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 We waren klaarwakker voor we sliepen,
dat is een kans, die maar eens in je leven komt;
daarvan zijn we ons heel goed bewust,
ver verwijderd van alles daarbuiten.
Wij doen aan zelfontplooiíng; dat is
sterven, om herboren te worden: aanwezigheid
vereist, wat een onverwachte wending geeft
aan het tot heden onbekende, daarvan zijn wij
ons heel…