Twijfel glijdt naar binnen
als beproefde woorden
zich verschuilen
bij gehoorde aarzeling.
Wat ooit werd gedeeld
verloor zijn betekenis,
slechts een herinnering
reist mee in de tijd.
Door de kieren van zijn onmacht
ziet hij kleine stralen zon
spelend op de bast van de boom
voelt de warmte op zijn huid.
Vogels zingen al vroeg
de eerste…
Hij heeft zijn tijd gehad
eeuwen lang
alle seizoenen
jaar in en uit
een ring er bij
nog meer diepe groeven.
Stormen en regen
blad, bloemen,
zoveel zaden gedragen.
Tot zijn uur had geslagen,
hij plaats moest maken
voor teloorgang van de tijd.
Toch is hij er nog steeds
duurzaam mooi
mag hij al jarenlang
mij zijn grootsheid tonen
als…
De zomer verwelkt
in genoeglijke oprisping
naar weergaloos
vlammend kleurboeket.
In nevel gedempte
zonnestralen ontvouwen
zich lang gestrekte
najaarsschaduwen.
Geur van verrotting
als stille getuige van
het leven dat
zo sprankelend begon.
Het intens besef
van eindige aardsheid
rilt huiverend
langs levenslust.
De tijdelijke bevriezing…
Zo’n ogenblik
dat dauwdruppels
glinsteren in de zon
spinrag mee parelt
zo’n moment
voelt als belevenis
wanneer de dag
stilaan ontwaakt
zo’n fractie
in de tijd
terwijl je beseft
geluk raap je op.…
De prille kleur van de dag
dringt voorzichtig
door gezeefd wit
de eerste zonnestralen
zijn nog nuchter
toch toont de zon vandaag
het najaar in volle glorie.
Het verval van bestaan
wordt gevierd
met aardse kleuren
zwammen dansen
op restanten van het leven
zij geuren met een
vleug van verrotting.
Later sieren lage stralen
uitgedunde…