395 resultaten.
Stadsbuurt
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 60 Er lopen donkere schaduwen
samen met haar door zonnige straten
ze kent de namen niet van de ganzen
die haar vergezellen in de arme stad
deze stadsbuurt geniet bekendheid
vanwege de kakelende kippen
de donkerbruine schapen
en het gebouw dat op een schip lijkt
vroeger was hier een bruine kroeg
met een telefooncel op de hoek
en kroketten…
KLOEKE WOONPLAATS
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 21 Daken en muren van Rommeldams huizen
ogen enigszins schuin en ingezakt.
De gevels, roze en bleek groen gelakt,
hebben wat scheuren: werk van sterke muizen.
Gammel aanzien en achteloosheid suizen
door straten, worden door stenen vastgepakt,
spreken van verborgen kracht, die nimmer knakt.
De stad houdt stand, al kan zij soms vergruizen.…
thuis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 18 Mijn eigen bed
waarin ik in de stilte luister
naar jouw ademhaling,
en lieve woordjes tot je fluister;
De keuken
waar ik onze koffie maak
en met een broodje
rustig ontwaak;
Het hollen begint
in de hal
waar ik straks ook
weer thuiskomen zal;
Vervolgens door
naar de werkkamer, alwaar
ik eerst nog wat klusjes doe
en dan mediteer voor…
Beuken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 Het taaie beukenhout, weerbarstig
door regen en de wind
geworteld in donkere grond
in het park waar de reiger wandelt
een droom over jou en mij
en de snel zwemmende vissen
omdat het zwijgen onder water lijkt
en beuken beginnen te bladeren
voor het dorp dat in de lade ligt
een brief zo ongeschreven blijft.…
Verre weidse luchten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 66 Naakte waarheid
in een zachte adem
longen proeven zilte lucht
langs oude lanen en wegen
in de mystiek van mijn eenvoud
witte meeuwen in hun vlucht
zoekend naar de juiste winden
ontdaan van alle oude kwalen
vragend aan mijn lieve vrienden
waar alle sterren zijn gebleven
in de verre weidse luchten
wat is er waar van de geruchten
het…
ZELFBOUW
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 45 Terras gelegen op het zuiden
En naast het huis een houten brug
Waarover nu en dan geluiden
De planken veren steeds terug
Dit paradijs ligt goed verscholen
Ik waan me in een hemel hier
In duizend jaar verrukking dolen
Seizoensgebonden kijkplezier
Wat een uitstekend woongenot
Ik heb je lief mijn huis en haard
Ben helemaal aan je verknocht…
NIETIG HUIS
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 35 Met het busje aan je hand
waarin gerinkel luidt
soms ook wat zwak geritsel
door straten langs gevers gaan
bij een oud krot
gaat de gammele deur
piepend en knarsend open
een verrassend aanzien
enige schemerlampen
brengen zacht gouden licht
in de kleine huiskamer
waar gelukkige ouders
tevreden kijken
naar hun vier kinders…
Het stedelijk landschap
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 73 Bomen en kroegen
zwervers die zwoegen
over straten en pleinen
met soms zelfs konijnen
in groene parken en tuinen
waarboven wolken bazuinen
stenen en beton
een zonnig balkon
oude kerken en nieuwe banken
en een tongval van klanken
tussen huizen en fabrieken
ziekenhuizen voor de zieken
het stedelijk landschap is nooit af.…
EFTELINGEEKHOORN
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 55 Te midden van roerig sprookjesgebeuren
rent onze kleine roodbruine kameraad
heen en weer, duikt bij mensen op, en gaat,
gewenkt door boomkruin en verre geuren.
Het diertje klimt, wil ijverig speuren
naar eikels en noten voor wintervoorraad,
daalt weer, waagt zich op plein en wandelstraat,
proeft kabouterkookkunst naast eethuisdeuren.
Tijdens…
ZUIDERHOGEWEG DENKT
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 68 Eens was ik een rechte zandweg
tussen bloeiende weiden
waar vogelzang en -strijd
moed en bescherming gaven
voor het verzorgen van nesten
boerenwagens hobbelden
over mijn ruggen en kuilen
koeien en varkens
kietelden me dikwijls
met hun trappende hoeven
wanneer de haastige tocht klonk
tussen stal en open leven
over heel mijn huid
werd…
Dorp
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 51 De ochtend valt in droomschaduw
hij betreedt regels der heimwee
een tante die de was doet in de rivier
de oude vader die sigaren rookt
krachtige wortels zwijgen in lage mist
wanneer landelijke tongen verdwalen
geen leugen haalt de horizonnen
een harde zon prikt door de nevel
kraaien vliegen boven het groene weiland
terwijl jij droomt in…
BRABANTSE VLAG
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 62 Rode en witte vierkantjes
glanzen vrolijk in rijen
op de zwaaiende doek
van het land aan de Maas
dat trotse aanzien
vol rechte lijnen en hoeken
lijkt enigszins in strijd
met de aard van dit gebied
waar men ongaarne denkt
aan straffe tucht
ongedwongen uitkijkt
naar wachtend avondrood of
het volgende ochtendgloren.…
Expatjer
netgedicht
1.0 met 11 stemmen 59 Jarenlang was ik een stadjer
Maar van buiten, als student.
Kom ik terug, ben ik expatjer
Die verdwaald lijkt, niets herkent
Van A-Kerk tot Martinitoren
En aan de Vismarkt Huize Maas.
Promenade, stadsgeraas
Voel 'k mij nog thuis, ben ik verloren?
Een krolse kater 's nachts op pad
Laat onbedorven feuten huilen
Bij alma maters Vindicat…
Liftgirl ianua
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 48 Michiel woont samen met zijn hartsvriendin
Sinds jaar en dag in een modern gebouw
Met in de lift een heel speciale vrouw
Zij zingt 'de deur gaat sluiten, kom erin
Waar moet u heen met fiets en die bagage?'
"Naar Piano nobile, eerste etage"
Zeg ik voor l'ascenseur vertrekt naar één
Als hij daar stopt zingt zij 'de deur gaat…
De straatjes van mijn jeugd
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 31 de straatjes van mijn jeugd
ik kan ze nog benoemen
ik weet ze in te zoemen
ze waren een geneugt
de straatjes van mijn jeugd
ik liep er nooit te kniezen
ik had ze voor het kiezen
dat was een ware deugd
de straatjes van mijn jeugd…
ORANJESTAD
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 De kleur van het trotse Breda schemert zacht
binnen slanke zuilen, hoog in de toren,
wiens roommantel blank glanst bij avondgloren,
straalt over de Markt vol lichtende pracht.
Zingend klokkenspel met galmende kracht
zendt zijn klanken door het duister, treft oren
van ieder, wie het luiden mag bekoren.
Het donk're, maar opgebeurde getij lacht…
Nedalco Schoorsteen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 547 Opgericht, lang en blijvend recht
voor de goede orde die ik bracht,
een maatstaf waarneembaar
van wat rook naar eerder verdacht
steen na steen verstild..
na een lang beroet verleden
veranderde mijn bestaansreden,
in een indrukwekkende skyline
met uitzicht bij het avondlicht
herkenbaar tot ver beneden
kreeg ik een kroon aangemeten.…
achterblijvers
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 een klein dorp ging dood
het was een geleidelijk
sterven samen met de
achterblijvers
olijfbomen treuren in de
verweesde boomgaard
vóór het geblakerde huis
hangt een schommel scheef
aan gerafeld touw op
oeroude verlaten grond
het dorp zwijgt
dieper dan het graf
uit het bos klinkt het
gezang van een merel
zijn buurman valt…
onzichtbaarheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 128 in een
achterbuurt
in een slum
van Cape Town
in een grot
van de woestijn
waar je woont
daar ben je
voorbereid op
tegenslagen
daar liggen
herinneringen
aan je
onzichtbaarheid
opgeslagen…
Niets is buiten werking
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 64 In deze woning is niets buiten werking.
Er brandt altijd licht. De bewoners
zitten klaar om de knoppen te bedienen.
De dag snelt over vaste paden, enkel
onderbroken door een korte lunch.
De vingers blijven aan de pols.
Stipt op tijd wordt het avondeten
afgeleverd, daarna verdwijnt men
weer achter de knoppen.
En buiten de tuinverlichting…