zonnebloempit
jouw geel oog moet nog open
het volgt de boog van de bal
broeierig licht dat een blikveld vult
eenmaal ontloken verstart jouw stengel
dan wijs je met knikkend hoofd
naar de gloed van het oosten
moe van woeste snavels en stof
ik proef jouw pit in brood
je glanst op een rooster
droog wentel ik je
in een jas van meel en zout
je kan de beet niet meer ontwijken
vezels kruipen tussen kiezen
mild vet dat nooit verzadigt
eerder nog mijn honger voedt
Geplaatst in de categorie: liefde