overdonderende stilte
ik aanschouw het zielewater
langszij jouw ogen
gaat het over vroeger of later
verdriet of mededogen
dat jij mij aanblikt in verwachting
uitziend naar enig gevoel
al was het maar gering
we ontmoeten elkaar
op een onzichtbaar brandpunt
buiten ons gelegen
gevangen in een verre staar
waar woordeloze stromen
worden samengeregen
in deze overdonderende stilte
weet ik niets te zeggen
in deze ontvlode kilte
weet mijn hand niet
hoe die in de jouwe te leggen
Geplaatst in de categorie: verdriet