de filosoof
hij kijkt me
wezenloos aan
over de rand
van zijn afgezakte
oude bril met
mistige glazen
de wijsvinger
recht voor de neus
alsof hij naar
de hemel wees
en wilde zeggen,
mij nemen ze nog
niet te grazen
de plek
door rook gewolkt
omvat zijn
denkend bestaan
zoveel gezwegen
zelfs dichtbij
het diepste gestaan
ach,zei hij fluisterend
luister niet naar mij
ik was een denker,
maar het geluk, nee
dat kwam niet voorbij
Geplaatst in de categorie: filosofie