mijn nieuwe huis
ik zit op ingepakte dozen
mijn ogen dwalen in het rond
in hoeken blijft mijn blik nog pozen
mijn hoofd gericht naar het plafond
ik luister naar de nieuwe klanken
hoe kleppert deze brievenbus
ik leun vanuit de vensterbanken
en geef het raam een stille kus
mijn heimwee mag niet langer duren
ik tel de treden van de trap
de stilte van de kale muren
de echo van alleen mijn stap
zo loop ik alle kamers binnen
het kraken van de houten vloer
hier mag ik dus opnieuw beginnen
ik slik een keer want ik ben stoer
hier sta ik in mijn nieuwe huis
oh wanneer kom ik ooit weer thuis
Geplaatst in de categorie: verhuizen
Of heb ik de verkeerde Klaasje voor ogen?