achter de wolken
achter de wolken
het paradijs
maar ik zoek niet meer
traag hap en kauw ik
de dagen weg tot avond
en drink daarna de nacht
met wijdopen ogen
het is het moment
waarop eenzaamheid
een optie lijkt voor dan
niet langer dan heel even
rol me als een baby op
de koelte van het laken
achter de wolken
de sterren en de zon
ik weet ze te vinden
maar weiger eerst
het zoeken
Geplaatst in de categorie: emoties