Van Gogh
Hij dompelt zijn model in kwikzilver
Scheurt een regenboog aan reepjes
Zijn oor suist. De stop slaat door.
Tussen cipres, korenaar en zonnebloem
Drijft hij de sterrennacht voor zich uit
Loochent het gebod
Verdoofd door absint
Gespleten schilder die de kogel koestert
Vergulde pil tegen waanstemmen
Het fortuin rinkelt op zijn kist
Erfenis en naam in het uitstalraam
Zoals een zelfportret met brandende baard
De tollende lichtkrans, het zwart uitgespaard
Het doek verraadt jouw dolle tinten
De kwetsbare schets
Hoe je het wit ontredderd vult
Opgejut door een zandloper die ontspoort
De omtreklijn vertroebelt
Het penseel trilt
Klodders versmelten op het palet
Zoals hij de ijsvogel in het riet bespiedt
De snavel als dolk. Trefzeker gewet
Geplaatst in de categorie: schilderkunst