bloemen in prikkeldraadgroen
ik heb ze gezien
schoenen en wat laarzen
de voeten miste ik
ze zijn toch ooit gedragen
zocht sporen
in barakken en kampen
voelde de kilte
ondanks talloze lampen
las op de muren
de wanhoop van toen
ze doodden hun uren met
bloemen in prikkeldraadgroen
vloeren zijn versleten
en deuren kraken hun
het eindeloos vergeten
als de wind ze beweegt
de lucht geurt
naar dood die in
douches zijn tanden
in valsheid heeft ontbloot
geen voeten meer te vinden
toch kwamen ze hier binnen
hun bloemen zijn gebleven
in schaamrood voor iedereen te lezen
Geplaatst in de categorie: vrijheid