je gaf niets bloot
ik zag je kleuren in koraal
langs metershoge riffen
groen ging over in topaal
dat donkerde in kliffen
ik dook en voelde
kartels langs de rots
je gaf niets bloot
in stof vond ik je trots
een school van meer
dan duizend vissen
die dansten op muziek
alleen wij het publiek
ik joeg ze achterna
en dook de afgrond in
voelde hoe je me omsloot
de dood als enige herinnering
Geplaatst in de categorie: vrijheid