insomnia
de nacht schraapt haar keel
de klok struikelt over de uurwijzer
op de rand van hun bed
likken de slapelozen
hun inwendige bloedingen
maar: vogelzangen ritselen reeds
het ingetogen behang
de dageraad tooit zich
met verkoolde sieraden
mijn krachten schieten kuit
Douwe Egberts wrijft zich de ogen uit
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid