Kind geweest
Haar schoentjes zijn in stof gesluierd
het eens blauwe rokje vaal verkleurd
d’r versleten witte bloesje smoezelig
en haar vermoeid gezichtje groezelig
als ze schaduwstil komt aan gekuierd
haar kinderogen verdrinken in pijn
maar dapper trekt ze ‘m aan z'n jas
vraagt de stoere soldaat met klem
en wanhopig gebroken fluisterstem:
weet u waar mijn papa en mama zijn?
De man slikt om z’n tranen te bedwingen
vervloekt inwendig de oorlog in zijn land
als hij in haar droef geheven snuitje leest
in wat voor ‘n gruwelverhaal zij is geweest
zwijgend pakt hij het weesje bij haar hand
en brengt d’r naar ‘t kamp voor vluchtelingen
Geplaatst in de categorie: oorlog