Suzanne
jij noemde mij Suzanne, omdat dat mooier klonk
en je vertelde droomverhalen, waar ‘k dolgraag in verdronk,
over later, later, strakjes
als we ouder zouden zijn
en dan sputterde ik zwakjes
want ik vond je nu zo fijn
ik voelde me tevreden met jouw arm om me heen
met Brel heb ik gebeden van: Laat me niet alleen
ik dronk je droomverhalen
over als je rijk zou zijn,
maar voor mijn part mocht je falen
want ik vond je arm zo fijn
en nu zijn we dan ouder en jij werd slapend rijk
en in mijn bangste dromen, roep jij: 'ik had gelijk'.
ik ben de droom gaan vrezen
nu we rijk aan jaren zijn
en lig ‘s nachts vaak te lezen
want ‘t dromen doet zo pijn….
Inzender: scrabeus, 13 oktober 2003
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid