strijd
in de stilte van haar tranen
woedt de storm in haar hoofd
blijft haar ziel zich in het donker wanen
van elk licht ruw beroofd
in de kilte van haar hart
woedt het vuur van blinde haat
als zij compleet verward
tegenover haar belager staat
in de stilte van haar schreeuw
woedt de woede in haar lijf
duurt een seconde wel een eeuw
voelt haar lichaam koud en stijf
in de kilte van de nacht
woedt de onrust in haar geest
zoekt zij innerlijke kracht
voor haar strijd tegen het beest
in de stilte van de storm
komt haar leven in gevaar
en de kilte is enorm
als ik in haar ogen staar
Geplaatst in de categorie: woede
Dit is het strijdgevoel, of het nou een strijd binnen je eigen geest is,
of een echt gevecht tegen een ander persoon.
ik heb het borderline-syndroom, weet niet of je dat kent,
maar daar zit heel veel woede bij.
het gedicht komt precies overeen met wat ik allemaal voel,
er zijn dus toch mensen die dit gevoel ook hebben,YES!!!
ben niet de enige