ballade van een wees
het lot van zijn nageslacht
hangt aan zijden takjes
ouders weten wanneer het
tijd is voor het vaarwel
de heraut van het einde blaast
en snijdt de hechting door
om een wreed poëtisch spel
te spelen met al die wezen
van schrik verkleurd vinden
ze onthecht de aarde
ik zie je daar zo broos liggen
ik neem je mee naar huis
daar leg ik je behoedzaam
in de krant
voor een letterlijke droging
in uitgelezen rust
voorzichtig word je begraven
onder het loodzware tapijt
vandaag bevrijd ik je van
die onderdrukking
je mag bij me blijven
ik vang je in een lijst
aan de muur kun je altijd
naar buiten kijken
en je ziet hoe je vader
opnieuw nageslacht krijgt
15 november 2020
Geplaatst in de categorie: jaargetijden