Satijn?
Achter de vergrijsde wolken
die zich spiegelen in de sloot
haar buren zijn de kraaien van
de velden waarin aan de
onbesliste einder zich in
een kleur verbond met
nevel en de schemering in alle
tinten grijs, een nuance bood
men zou wel schilder willen zijn
om dit gebrek of overvloed
van deze kleur op linnen te
bewaren of op te slaan
tot het moment wanneer de zon
z'n luiken openslaat, om de grond
te bekleden, ingedeeld naar
elk gemoed, lijkt een gebrek
aan schaarste als schijn,
het diepste grijs zich in een
emotie van bescheidenheid,
in zachtheid zich laat draperen
als onkreukbaar satijn, waarmee
we door het seizoen laveren.
... Illustratie: Bron: Fkap ...
Schrijver: Pama, 20 november 2019Geplaatst in de categorie: jaargetijden