Splinters in een ziel
Het is niet enkel het niets meer zeggen
of zien, de vogels niet te horen zingen,
ontdekken dat ook nu een winterslaap
ook heden ten dage niet echt bestaat.
Het is niet het ook missen van gegons
de waarde van bijen niet meer weten,
of geuren van bloemen en oud zout
van een al weer gevallen vergeefse traan.
Noch is het dit planten van een lindeboom
om ooit ook bij hen het zonlicht te temperen,
een manier deze hitte wel buiten te houden
't tij vertrouwen 't is niet enkel het zeggen.
Deze tijd voelt compleet als andere haven,
aangelegde geleden pijn, stil venijn ervaren.
Het is het nu weten dat verlies fel kan inslaan
als een bom die splinters achterlaat in zielen.
... Uit de serie: in blind vertrouwen ...
Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman
Schrijver: annemieke steenbergen, 25 juni 2019
Geplaatst in de categorie: maatschappij