Vrouw in de mist
mijn hemel, wat een vrede
nu de bede is verhoord
verdrijf ik alle nachten
zo diepzwart van gewemel
en drink ik op de rede
al klinkend op het brein
dat weer gedegen is
en dreiging heeft gewist
verban ik nu de vrouw
die leefde in de mist
Geplaatst in de categorie: psychologie
en bevrijd van oude aangekoekte demonen
de heldere werkelijkheid met al onze poriën
kunnen binnenlaten om ons innerlijk
te verschonen, is tijdloos, ongerept
en wonderbaarlijk
wij zijn de Phoenix..
Heel mooi!