Onbevlekt
Het zijn twee uitersten
de eenvoud en de diepere lagen
sommige mensen zijn snel thuis
wanneer ze de stilte van de zee bezoeken
ik zou niet in de schoenendoos
van die zeldzame dichters willen kijken
want ik voel de serene eenzaamheid
als ik in stilte aan de dood denk
hoe mijn vader is heengegaan
zonder ooit op de golven te varen
met zijn zeilscheepjes van hout
ik mis zijn houterige beweging
en ik mis ook de gezelligheid
van hoe hij ruziede met mijn moeder
zonder zelf vaak veel te zeggen
zij had altijd het hoogste woord
nu is de kalmte van de nacht
als een versteende zee
in mijn emotionele woordenboek
ik zou wel willen dat ik een vader had gehad
maar ik ben uit een verdwaalde schelp geboren.
Geplaatst in de categorie: emoties
vooral in strofe drie.