Haar tranen
Ze kijkt me aan, omfloerste blik
'k kijk weemoedig, terug
wat moet ik?
Ze kijkt me aan,
'k zie de langzame traan
traag lopend naar
beneden gaan.
Dan: alsof de sluizen,
hun deuren openen
komt de waterval,
over heur wangen gelopen
'k weet 't niet meer,
ben zo triest
en ik: ik huil mee,
omdat 'k niks anders wist.
Verdriet zo intens,
verdient echt geen mens!
... Verdriet ...
Schrijver: Johanna, 6 april 2017Geplaatst in de categorie: emoties