Grijze zomeravonden
Overgeleverd aan de luie warmte van het haardvuur
flakkert het schimmenspel als obscuren
op late druilerige avonduren,
doodse meren van sissende zielen tegen een klaagmuur.
Een mijmerend zuchten van vale gezichten,
uitgeleefd, vergeten en vergaan.
Bedwelmende gedachten, waar ze neerslaan:
jeugdige vrienden betoverd tot dwaallichten.
Een zwakte belet het ontwaken
uit oceanische droom:
wachtende nachten zonder lichtbaken.
Zal ik ooit ontkomen
aan schichtige klemhaken,
een aarzelend vrijkomen
- zonder weerzien?-
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid