Via anima
Langs gevensterd gevel enerverend
Kruinen vederbomen buiten eigen adem
Longen van de straat op zomerdagen bol.
Aan de polsslag van het schaduwvegen
Hangt met dwarrellicht het loofterras weldadig
Samen palmgesteld een takkendoolwoud vol.
Vendelbuien kan het flardend velen
Luchtig slingeren bewoners aan de ramen
Open ruist in vogelvlucht acacia.
Uit het achterstallige hevelen
Ontheemden als Icarus een gevleugelde
Passage op stijgwind via anima.
Nog met kringloopwasem in de leden
Trotseert het voortvluchtige neerslag tussen zon
En zwerfvuil om aan flanken hooggebergte
Kruiend als branding zich te stapelen,
Het rotsmassief met nevelen op te trekken
Tot een uitzichtrijk, maar o zo ijl balkon.
Geplaatst in de categorie: algemeen